mi o 8 rano jak się obudziłam zaczął pobolewać brzuch, tak jak na okres i o 16 pojechała do szpitala, dwa dni później urodziłam. :] Męczarnia niesamowita.

prawde mówiąc, to zawsze myślałam że to będzie tak jak w filmach, że już teraz, szybko trzeba jechać, wszyscy w koło panikują, że nie daj boże nie zdąrzą na czas dojechać na porodówke...

Bylam juz 2 dni w szpitalu.poszlam na badanie szyjki,byla gotowa,doprowadzila lekarka do odejscia wod plodowych,i kazala isc na porodowke,poszlam na swoja sale i zadzwonilam wesola do meza ze bede rodzic,do mamy..wesola jak wariatka sie cieszylam...nastepnym razem nie bede haha

po 3 aplikacjach zelu i kroplowce na wywolywanie dopiero cos sie ruszylo,wiec dlugo i bolesnie,ale bez paniki.

Obydwa porody wywoływane więc zdążyłam się psychicznie przygotować. Nie panikowałam. Cieszyłam się, że w końcu koniec, bo ile można chodzić z brzuchem :)

poród zaczyna sie łagodnie..potem to koszmar

Ja w 38 tyg. pojechałam na ktg nieświadoma co się dzieje. Miałam skurcze, ale miałam je od 30 tyg. z powodu zagrażającego porodu przedwczesnego. Po badaniu okazało się, że mam rozwarcie. Wzieli mnie na patologię i kazali liczyć co ile są skurcze. Trochę pobolewało, ale nie było źle :) nawet moja gin. była zdziwiona, że tak dobrze to znoszę :) Później odeszły mi wody i odszedł czop i zabrali mnie na porodówkę :) Niestety zakończyło się cesarką z powodu zagrażającej zamartwicy wewnątrzmacicznej mojej Lenki. Wszystko obyło się bez paniki. Jedynie gdy się dowiedziałam, ze dziecku coś grozi zaczęłam się martwić.

38tc. Właśnie wróciłam sobie ze zjazdu na uczelni (bo kto by się spodziewał dwa tygodnie przed terminem, no nie ;D), poszliśmy z mężem w odwiedziny do rodziców. Wróciliśmy, ostatnia (hehe, jeszcze o tym nie wiedziałam) zachcianka - lody czekoladowe, koniecznie z lidla. W międzyczasie poszłam pod prysznic, poczułam że coś wręcz gorącego spływa mi strużką po nogach. Ale stwierdziłam, ze to pewnie pęcherz nie daje rady, w końcu pod koniec ciąży ma do tego prawo. Położyłam się spać... i znów, kolejna partia wód. Zaczęły się skurcze, najpierw co pół godziny, zaraz co 15 minut, więc dopakowałam torbę i pojechaliśmy na IP. Okazało się że rozwarcie zerowe, ale położyli mnie na porodówce. Częstotliwość skurczów była coraz większa i coraz bardziej bolesne. Aż dziw, że nie przeklinałam (to taki mój sposób radzenia sobie z bólem - żeby nie było, że jakaś patologia;)). Tak od przyjęcia do szpitala(23) do rana rozwarcie zrobiło się 1palec, więc mnie straszyli, że jeszcze kolejne 8 godzin przede mną. Myślałam, ze się tam poryczę. Na szczęście młody się zlitował i po 15 minutach miałam już na 4 palce i niestety nie załapałam się nawet na głupi gaz rozweselający. Ledwo zdążył mąż przyjechać... i o 7.45 maleńki był już z nami:) A pierwsze co mówiłam, zanim jeszcze mi go dali.... to, że jestem strasznie głodna;)

w sobotę pojechałam na IP, ponieważ dostałam skurczy silnych, do południa się zmniejszyły, do wieczora wszytko ucichło, przewieźli mnie na normalną salę, tam przeleżałam całą niedzielę bez żadnych bóli, bez niczego, w poniedziałek poszłam na badania, byłam pewna, że wyjdę do domu, ależ nie... pakuję się i idę na porodówkę, ponieważ ja rodzę ( oczywiście skurczy nie miałam, nic, kompletnie nic się nie działo ) na porodówce cisza, poszłam na salę przedworodową, we wtorek znów na porodówkę bo ja rodzę rozwarcie na 4 bądź 5 cm, jakoś już nie pamiętam ;p ale dalej cisza :) więc przebili mi pęcherzyk, abym miała to za sobą wszytko. Nie panikowałam, nawet dzwięków nie wydawałam z siebie, tylko cichutko do mamy, że boli :) i przy parciu raz sobie jęknęłam ;) I tak jakoś szybko i spokojnie zleciało to 5,5 h :)