od jakichs kilku dni wydaje mi sie ze mialam obsesje na punkcie ruchow mojej dzidzi i ciagle wydawalo mi sie ze "cos" tam mi sie  w sroku jednak rusza. no zdazylam sie tez przestraszyc niezle bo  mialam skurcze a ja na kazdy skurcz reaguje panika  bo boje sie ze to bedzie mialo cos wspolnego z poronieniem i strace malenstwo:( . no ale pamietam tez jak bylo wtedy zanim wzieli mnie do szpitala kiedy stwierzdili ze jest dosyc duz strefa odklejenia - mialam przynajmniej 2 dosyc dlugie razy takiego bolu ktory mnie paralizowal i lzy same plynely mi  z oczu nawet nie mogla sie ruszyc tak strasznie bolalo. te skurcze byly delikatn enie bolaly no ale mozna zrozumiec moje obawy. teraz wydaje mi sie ze to poprsotu on sie ruszal alb bylo to przygotowanie zebym w  koncu to wyczula.dzisiajpolozyla sie i polozylam rece na brzuchu, lezalam tak nawet nie myslac o tym czy moja dzidzia moze sie poruszy. nage znowu poczulam cos w rodzaj skurczy  ( bo w sumie niewiem jak to okreslic) i tak jakby ktos przejezdzal mi  usg od srodka ( sorka laski ale niewiem jak ta kulka sie nazywa;)) zdziwilam sie bardzo ale bylo to dosyc wyrazne, nie moglam jednak do knca uwierzyc i ciagle czekalam  na dalsza "serie" zeby sie upewnic ze znowu nie mam jakiejsc paranoi. no i czulam jakies ruchy jednak raczej nie kopniecia. juz zrezygnowana myslalam ze pewnie to jzu sie nie powtorzy a tu nagle poczulam kopniecie ( a moze raczke??;)) tak wyraznie ze nie mam watpliwosci ze to bylo to . w sumie prawde powiedziawszy nie spodziewalam sie ze az tak mocno ( tzn biorac pod uwage takie malenstwo) to poczuje;)) ale bylo super od razu musialam sie pochwalic bo chyba szczesliwsza chwila nadejdzie dla mnie dopiero gdy wezme swoje malenstwo na rece ;))

ehh troche sie widze rospisalam;))