moje motto na najbliższe dni, tygodnie, moja walka, którą musze wygrać, przegonic czarne mysli, złe nastawienie, nie ściągac negatywnych uczuć ani zdarzeń...

nie planuję już nic, chce żyć tym co mam, życ dniem dzisiejszym, wstać z uśmiechem, cieszyć się z bardzo prozaicznych, prostych i trywialnych rzeczy, cieszyć się z tego, że zyję, koniec z myśleniem na ,,nie", bo zatracam się w błędnym kole, aprzecież nie o to chodzi,a by gnębić się i dołować każdego wieczoru,

dlaczego nie jest inaczej, lżej, dlaczego inni maja lepiej? i tak im się wszystko układa,

dlaczego starciłam tak wczesnie mamę?,

dlaczego obca baba opiekuję się moim dzieckiem?,

dlaczego sama wychowuję swoje dziecko?, a mąż jeździ za chlebem, nie powiodło nam się z firmą, spłacamy do dziś długi a ja trace czas z moim dzeckiem również goniąc za pieniądzem,a by nie brakowało na podstawowe zakupy... aby żyło się ciut lepiej...

dlaczego mój ojciec zapomniał o swoich dzieciach i założył nową ,,rodzinę", dlaczego jest złym człowiekiem?

dlaczego czuję się taka samotna? i nierozumiana przez cały swiat? taka INNA

koneic z tymi pytaniami, skoro i tak nigdy nie znajde na nie odpowiedzi