I stało się, moja piękność kończy dziś pół roczku. :) Zleciało bardzo szybko, aż z podziwu wyjść nie mogę jak ten czas leci... Dokładnie pół roku temu o godzinie 11:00 przywitałam ją podając swój palec i całując w główkę... A dziś to już wyrośnięta panna, żywe srebro i moje oczko w głowie. :)

Co potrafimy?

* przewracać się na boczek,

* przewracać się na brzuszek,

* parę razy nastąpił przewrót z brzuszka na plecy, ale powiedzmy, że tego jeszcze do perfekcji nie opanowałyśmy,

* trzymamy równiutko główkę;

* zrobić "koci grzebiecik" leżąc na brzuszku (leżenie przy całkowicie wyprostowanych rączkach, tłów uniesiony do góry, tylko nóżki nie zmieniają pozycji);

* przesuwać się po podłożu manewrując rączkami w różne strony (zależy, w którą stronę chcemy "iść";

* śmiać się głośno z szeroko otwartą buzią :D (brzmi to mniej więcej "akha, akha");

* dźwigać się do siadania (choć na razie nie wychodzi nam to zbytnio);

* wkładać namiętnie rączki do buzi oraz - ku niezadowoleniu mamy - samego kciuka;

* odkryłyśmy, że mamy nóżki (chwytamy za nie i czasem włożymy do buzi w trakcie przewijania).

To chyba na razie tyle. Do tego doszłyśmy do wniosku, że spanie w dzień jest nudne i drzemki dłuższe niż pół godziny nie mają prawa miejsca, co niespecjalnie cieszy mamę. Nocki przespane w całości (od około 21:00 do około 7:00), wypijamy 150 ml mleczka na raz. Rozmiar, który nosimy to 74.

A tak wyglądamy teraz (zdjątko z dnia dzisiejszego):

Pozdrawiamy wszystkie 40-stkowe ciocie! :)