Znów mnie długo nie było, był czas tylko na czytanie, najczęściej przez telefon, bo nawet nie miałam czasu włączyć komputera niekiedy - dziś w końcu się udało:) Cały sierpień siedziałam cicho...

No więc zacznę od najprzyjemniejszego:) 13/08 byłam na pierwszym ważnym USG był to 13tc+1 wg OM, z USG wyszło, że dziecko ma rozmiary z 12tc+4 - 60,2mm. Takie maleństwo:) Ale jak się chwilę zastanowiłam to się okazało, że urosło 4cm w 23dni! Kość nosowa uwidoczniona i przezierność karkowa w normie - to były dla mnie najważniejsze wiadomości tamtego dnia:) Zdjęcia znów nie dostałam - coż, taki aparat... Ale za to patrzyłam na maleństwo na monitorze - było wtedy takie ruchliwe:D normalnie jak mała pływająca żabka, tak ruszało nóżkami:) lekarz nie mógł złapać jakiegoś parametru przez te wygibasy! Serduszko waliło jak szalone - 162 uderzenia na minutę! Ono tam naprawdę jest,  żyje sobie we mnie, prawdopodobnie juz zaczyna słyszeć pierwsze dźwięki:) jest wykształcone, teraz będzie tylko rosnąć i dalej się rozwijać i doskonalić:)

Brzuszek zaczął się pokazywać - dopiero teraz, gdzieś tak w niedzielę rano zobaczyłam, że brzuch się juz tak nie zapada, jak przyłożę mocniej dłoń to czuję gdzie się znajduje dno macicy - teraz tylko czekam na pierwsze ruchy i kolejne usg - za jakieś 4-5 tygodni, bo już się nie mogę doczekać aż znów zobaczę moje małe bambino, jak sie rusza, szaleje w moim brzuchu:) ile urosło i może jakiej jest płci:) mam przeczucie, że bedzie córeczka:)

Na kolejnej wizycie lekarz stwierdził, że wszystko jest w porządku, ciąża rozwija się prawidłowo, nie ma żadnych stanów zapalnych, ani innych zagrożeń dla zdrowia i bezpieczeństwa naszego dziecka:) mogę trochę sobie poluzowac dawne restrykcyjne zakazy:) no i dostałam skierowania na kolejne badania - morfologia, mocz i przeciwciała anty-Rh. Zrobię je po zasłużonym odpoczynku podczas tygodnia miodowego;)

Do ślubu zostały już tylko 74 godziny!!! Czas pierdyknął nawet nie wiadomo kiedy:) Zostały nam już ostatnie załatwienia, końcowe zakupy, odebranie mojej sukni i przybranie sali weselnej, bo zajmujemy się tym sami. I w sobotę o 14 zaczniemy oboje nowy rozdział naszego życia, przy czym będzie nam już towarzyszyć nasze pierwsze i napewno nie ostatnie maleństwo:) Nie mogę się juz doczekać 4 września:) Boję się tylko stresu, który zapewne dopadnie mnie rano w dniu ślubu, ale spróbuję sobie wmówić, że nie wolno mi się denerwować dla dobra maluszka, może zadziała:) Trzymajcie kciuki:*