Zuzia jest już taka "dorosła", nie nadążam za nią...

- Mama oć! - woła i ciągnie mnie za rękę w stronę książki.

Potem siada mi na kolanach i przewraca po kolei kartki:

- To to? - pyta wskazując palcem pierwszy obrazek.

- To jest słoń.

- A to?

- A to kotek - cierpliwie odpowiadam, bo widzę, że słucha mnie uważnie i naprawdę interesują ją te wszystkie nazwy, chociaż na razie potrafi tylko spytać "to to?".

Niektóre obrazki już pamięta i próbuje powtórzyć :) Lubię chwile takie jak ta Czuję się potrzebna