Cudne Dzieciatko ;) Z pewnością nawet z krostkami wygląda ślicznie ;) ja też postanowiłam sobie, że nasze Maleństwo nie będzie spało w naszym łóżku, ale zobaczymy jak będzie ;)

ja też miałam takie postanowienie, ale po porostu jakoś nie moge czuję, że przy nas córeczka czuje się bezpieczniej i że potrzebuje naszej bliskości.

Ja też miałąm takie postanowieinie i jak narazie nam sie ono realizuje, mały śpi w łóżeczku i nie protestuje, bałabym się spać z nim że go zgniotę lub zrzcę :) Raz przysnęło mi sie z nim na naszym łóżku i powiem ci szczerze że nie było to zbyt konfortowe dla mnie, cały czas się budziłam , leżałam sztywno... Jednak mały zostanie w łóżeczku... bynajmniej przez najbliższy czas... Pozdrawiam

no widzizsz tak czasmi jest....ciekawe jak bedzie u mnie he he:)Pozdrawiam cie i Olafka:)

moj pierwszy syn spal z nami w lozku prawie do 2 roku zycia ;/ nie mozna bylo oduczyc ;/ i usypiac go trzeba bylo do spania na rekach lub w wozku ;/ do 1,5 roku ;/;/;/

 

Maly Dexiu spi od poczatku sam w swoim lozeczku ( jak sie urodzil to mial kolyske ) i sam zasypia :) nietrzeba go usypiac odkladam do lozeczka i wychodze od niego z sypialni :)

 

Musze powiedziec ze bylo ciezko na poczatku, ale bylam nie ugieta, a moj maz mnie wspieral i pomagal w moim postanowieniu :)

dodam ze jak Wiktor czasami usnie przy mnie np w dzien to jest to i dla mnie i dla niego nie wygodne. Ja sie nie moge ruszyc bo boje sie ze cos mu zrobie, a jak chce sie obkrecic to On sie przebudza ;/ wiec najlepiej dla nas jak kazdy spi u siebie w lozeczku!!!

dodam ze jak moj starszy synek widzi nas razem w lozeczku jak go karmie albo bawioe sie z nim robi sie bardzo zazdrosny, nie wiem co by bylo jak by ze mna spal :/

Jesli o moja wygode chodzi, to rzeczywiscie spie jak na szpilkach, bez ruchu niemal ;/

Ale jesli patrzac ze wzgledu na dziecko, ktore spi jak aniolek, budzi sie niewiele razy, to wychodzi na to, ze mu lepiej przy nas. Przez niemal dwa tygodnie sypial w swojej kolysce i mielismy co chwilowe pobudki. W dzien klade go do lozeczka i efekt jest taki, ze zaraz musze wyjmowac, bo sie wybudza. Nie moge nic zrobic :/ Ani obiadu zaczynac, ani sprzatania... usypianie od poczatku.

Czasem probuje wytrzymac, daje mu sie wyplakac w lozeczku, bo wiem, ze przewiniety, najedzony... przysnie na chwile splakany, po czym powrot sytuacji. A ja nie mam sumienia go tak "dreczyc", bo mi serce sie rozdziera jak kwiczy, jak jakas sierotka ;(

Ehhh, pozyjemy zobaczymy...

Madziu masz w 100% racje ze nie mozesz zostawic biedactwa samego sobie, nie jestem za metoda wyplacze sie to przestanie. Owszem nie lece odrazu na kazde jekniecie mojego dziecka ;/ ale tez nigdy nie pozwalam mu lezec i sobie plakac :( chyba ze robie mu mleczko a nikogo w domu nie ma kto mogl by go pocieszyc!!!

 

Olafek chyba bardzo chce czuc mamusie jeszcze jest malenko moze za 2-3 tygodnie zmieni zdanie co do swojej kolyski :) pozdrawiam