Ten piątek albo następny wtorek będzie dla nas bardzo ważnym dniem, bo powitamy na świecie naszą córeczkę. Dzisiaj ostatni dzień niepewności, pani ze szpitala powinna zadzwonić i powiedzieć czy udało się mnie upchnąć na 5-ego na cięcie czy jednak będzie ono 9-ego. Moje przeczucie mówi, że nic z tego i mała na świecie będzie 9-ego. Boje się tego drugiego cięcia jak cholera. Aż wariuje w dzień i po nocach. Strach przed nieznanym był mniejszy niż ten co przeżywam teraz, hehe. Czarne myśli mnie nawiedzają, że coś się nie powiedzie... Musi być dobrze! :) W domu przecież będzie na nas czekał nasz najwspanialszy pierworodny. Już mnie ciekawi jego reakcja na siostrzyczkę. A poza tym to będzie nasza pierwsza taka długa rozłąka. Najdłuższa trwała tylko parę godzin w czasie dnia.