Może i czas na to lepiej na które czekałam.

Może czas na to by znowu trzymać fason.

Staś przespał noc bez pobudki, spałam 6 godzin i jest mi cieplej. Od rana takie piękne niebo było, czerwono-pomarańczowo-żółte. Jak z bajki. Chciałabym w nie uwierzyć na nowo. Spłyneła jego czerwień na moją głowę (znowu ukochany rudy) i w serce.

Posprzątałam dzisiaj i jakoś poczułam się pewniej. Kto by pomyślał, że własnoręcznie wysprzątane mieszkanie będzie dla mnie taką radością. Ale cóż, jeśli innych nie ma  (poza Stasiem oczywiście).

Jeszcze 3 dni i ta noc. Boję się, że dzisiaj znowu będzie pobudka, jak mówią -jedna jaskółka wiosny nie czyni. Ząbkowanie, ząbkowanie, ząbkowanie - rzygam w myślach.

Czekolada mnie uraczyła serotoniną trochę. Więc jest lepiej niż było? Wszystko jest tak mimo wszystko.

"Nadzieja nie przywiązuje się do terażniejszości, wybiega naprzód, by dobiec do celu"

Chciałabym.

A oto moje poranne niebo dla Was..i muzyka najpiękniejsza :)

http://www.youtube.com/watch?v=E04q17EiBgI