Musze oszczędzać, bo mam ich tak mało jak i pieniędzy. Towar deficytowy, wiec niedzielnie poprawiam sobie humor kubkiem zimnego mleka i kilkoma pierniczkami własnej - niewłasnej roboty (pozdrawiam Doktorze Oetker).

Chciałabym być inna, ale nigdy kimś innym. Taka myśl przewodnia dna dzisiejszego i dzisiejszego dnia. 

I szukam dystansu, staram się o niego jak rycerz w srebrnej zbroi o  rękę księżniczki. Staram się nie ukruszyć kopii. Zwyciężyć bitwę. Jedną z wielu. I jakoś ciągle wstaję mimo tylu przegranych.  Z tarczą, bądź na tarczy - jestem. Oto ja, ta, która zapomniała swego imienia, ta która trzyma miecz w zasadzie nie wiedząc czemu.

A dla złego świata, coś ode mnie - na łzy tabletki, pigułka na sen. Majstersztyk.

http://www.youtube.com/watch?v=EdmZYu9Lths