Drugą ciążę znoszę gorzej niż pierwszą. 

Siły brak, że chce mi się płakać, gdy muszę wstać z łóżka. Nie mam siły sprzątać czy bawić się ze Staśkiem. Jestem nerwowa i wiecznie czuję smutek. 

Cały czas chce mi się jeść, czuję dosłownie ssanie w żołądku, a gdy coś zjem po prostu mi niedobrze (nie wiem co gorsze bleee)

I jeszcze mam jakieś zapalenie pęcherza, nie mogę już patrzeć na żurawinę....w poniedziałek będę musiała iść do lekarza, jak nie przejdzie, a nie zapowiada się na cudowne ozdrwowienie.

Mam nadzieję, że ten czas minie i w drugim trymestrze będzie lepiej.

W pracy też ledwo daję radę.

I jeszcze ta wspaniała polska jesień tyle optymizmu wprowadza.

Nie ma co się użalać nad sobą, przecież to wszystko raczej norma, trzeba przetrwać..

Pzecież warto.......