Ponieważ młody jest fanem biedron wszelkich :D

Zakupiłam już barwniki, przestudiowałam jak się robi tę masę cukrową do formowania na wierzch, poniekąd pomysł na środek też już się zrodził.
W weekend robię test. Kupiliśmy dziś z Farbenem taką małą tortowniczkę - małe wielkie wyzwanie dla Migreny.
Opróćz tego kupiłam formę do tarty - oj, oj, już mi ślinka ciekne na te pyszności, które mogę w niej zrobić.

We wcześniejszym wpisie zapomniałam dopisać.

Marceli nauczył się układać klocki z FP ( od Agi77)  do pudełeczka i na odpowiednie miejsca na pudełeczku - piszczy i wysuwa nonszalancko przy tym jęzor. Pokazuje w książeczkach co go interesuje, jeśli jest chętny wkaże to o co go poprosimy ( rzadko). Bardzo lubi przewracać strony, ale nie tych dziecięcych tekturwych książeczke, a takie w gazecie, lub książe z prawdziwego zdarzenia. Potrafi tak długo. Puszcza w pęd dużą ciężarówę i się cieszy ( ale to tylko z Dziadziem).  Jeździ małym samochodzikiem, przypomina wtedy takie prawdziwego chłopca. Nadal nie chce wychodzić z wanny, w wannie natomiast tylko by stał i trzymał się kranu ( bo fajny).  Lubi zimowe mroźne spacery po polach z psami i saniami. Nie boi się obcych wbrew migrenowym obawom.  No i rano nie leży i płacze tylko stoi w swoim łóżeczku i czeka aż go ktoś wyciągnie, a jak jużwyciągnie ( patrz zawsze to robi migrena) przytula się tak mocno mocno, dopiero wtedy pokojnie może iść i się położyć koło taty w dużym wyrze. A kiedy tańczy to już tak z prawdziwego zdarzenia. Wymachując rączkami, robiąc młynek i wystawiając jęzorek porusza się w rytm tego co mama śpiewa ( bo ostatnio szlaban na SSL jak już gdzieś wpominałam). Z jęzorem - chętnie pokazuje kiedy naśladuje kogoś, ale również wtedy kiedy z zawziętością coś robi, coś co mu się udaje :P no i ostatnio ma manię ślinienia szyby - to ostatnie to nie jest moja ulubiona zabawa.

To tak gwoli skrótu i dopełnienia poniekąd ostatniego wpisu, i w jakiś sposób wyrównania oddechu na blogu.