I ojciec i syn przeszli metamorfozę ;) nożyczki i golarka.. takie tam i dziś wstałam z łóżka i wystraszyłam się własnego męża, że ktoś nas napadł w domu :D ojciec porucznik a syn jak nic komandos..

 Dziewczyny brzuch mi rośnie niemiłosiernie, i często pobolewa, ale wiem, że                      sobie sama na to zasługuję, trudno odmówić spacerku, czy obowiązków. Czas śmiga, za miesiąc będziemy myśleć coś o połowinkach... to niesamowite.

Ostatnio bardzo mocno odizolowana od komputera.. spędzamy sobie czas z Marcelim wszelako wspólnie na różne sposoby.. z wybryków które opanował, jest rozumkowanie na wysokim poziomie, o co mama poprosi to synek uczyni, czy wyrzucić śmieci do kosza, czy podać o co tylko poproszę, samoloty to nowa pasja, bardzo go cieszą, u nas tory powietrzne nad tomem więc często patrzymy w niebo.. potrafi sięwyspinać na drabinki wszelakie, niestety też tę od naszego ogromnego basenu, więc oczy dookoła glowy. Domowe sytuacje ogarnia w mig, że będzie obiad, że leci fajna piosenka, czy że będziemy oglądać rodzinkę.pl. Do łóżeczka wchodzi jak małpka, zresztą wszędzie małpka się wyspina jak chce. Na spacerki za rączkę już coraz grzeczniej chodzi, za to wózek coraz mniej jest atrakcyjny, nuuudy generalnie w nim. Ciągle piję z butelki( niestety) ale mama walczy o kubeczek. Zasypia i tak już tylko kiedy my "śpimy", kokosi się z pół godziny a potem go nie  ma ;) więc butelkę moglibyśmy odżegnać w końcu.. 
Jest już taki.... trudno to biednej mamie ogarnąć - jest już taki maluszek rozumny, chłopaczysko prawdziwe.

Taki byłem malutki:

A jestem taaaaki duży: