Jak to dobrze wrócić z włosami o zapachu sierpniowej nocnej wilgoci tuż przed północkiem... wbić w poduszkę głowę ukojoną zapachem pulsującego ze zmęczenia świata, ukojoną szumem pociągów niestrudzonych i świerszczy w zalotach. Czasem mimo uporczywego zmęczenia, pomimo późnej godziny najbardziej liczą się chęci - by nie odmówić ukochanemu i wyjśćcia z domu w pi(d)żamie i swetrze, na nogach mając chodaki. Pobujaliśmy sobie w rozmowie na huśtawce, świece przyjemnie mrugały światłem pod wiatr, nie wiem ile siedzieliśmy, było wygodnie, spokojnie i bez pośpiechu, choć oczy się kleiły. Ostatnio przecież nie dawno wyciągnął mnie by ruszyć przed siebie lipcową nocą, pamiętam jak księżyc odbijał się w pogaszonych oknach, rozpalonych od snów i zjaw. Nie widziałam nigdy tak wielkiego księżyca - a przecież nie musieliśmy go widzieć, nie musieliśmy nigdzie wychodzić, ale pomimo zmęczenia.... spacer pośród szeleszczących traw i światła księżyca z dziurami i plamami to coś wyjątkowego. Tutaj chcę powtórzyć sobie jak mantrę, że mam wspaniałe życie, i mężczyznę u swego boku,który potrafi mnie irytować jak nikt inny kiedy jestem ponownie w ciąży, ale przede wszystkim który zapewnia mi obiecane popołudnia cytrynowe, i nadal podtrzymuje to co nas pojednało czyli wędrówki o pólnocy i świcie, o południu i wieczorze... by wywlec się z zatęchłych ścian, by wyrwać się od płaczu i zdenerwowania małych stópek i ich tupotu. Liczy się każdy najmniejszy gest, który daje śmiałość by powiedzieć czy choćby pomyśleć, że bardzo kocham, że bardzo Go potrzebuję, że nigdy w życiu nie było mi dane żyć lepiej. I mieć cudownego mężczyznę. Kwiatków na rocznicę nie dostaję, nie dostaję też ich z okazji urodzin czy walnetynek, ale dostaje pamięć, hektolitry spalonego paliwa i przepompowanej krwi by móc oddychać w miejscach, gdzie łzy napływają same pod powieki, bo czas razem to czas ukojenia poranionej duszy. Każde z nas widzi, podziwia własnymi oczami, a ja czuję jakby jedność, i wszelkie uczucia wirują wokoło - lubię takie podniecenie we mnie, że jesteśmy najlepsi, że nikt nas nie pokona, nie ugasi siły która jest, która drzemie..  Noce dają spokój duszy, odpoczynek dla cierpienia, upływ zmęczeniu jeśli tylko jesteśmy razem .. gdzieś we wszechświecie.

Powiedział mi wczoraj, patrząc na gwiazdy, widzisz podziwiamy je,oglądamy a nigdy tam nie dosięgniemy - to prawda... ale samo patrzenie sprawia mi ogromną przyjemność, kiedy jesteśmy pod nieboskłonem wspólnie i słyszę zdania, Jego głośne myśli.W okolicy 20 sierpnia będą deszcze gwiazd - liczymy na dobrą pogodę. A i Was zachęcam do wspólnych wieczorów i nocy, nie tylko przed komputerami,książkami, tv czy pod kołdrą ;) Lato daje nam możliwości nieograniczonych nocnych eskapad!

A dziś moje dziecię... sprawdzało wytrwałość kłódeczek i zamkniętych w nich miłości...