Ten mój trójkowy wpis (333) poświęcę wizycie u pediatry. Bilans dwulatka Marcelego i pierwsza wizyta patronażowa Antoniego.

Bilans to szybka sprawa, waży dziecko 12 kg, mierzy 89cm, ma 16 zębów, nie ma zeza, nie kośle nóg, i mówi jakby zdaniami ( Antoś Śpi, Antoś Budzi, Nie Pali, Tatuś Nie Ma, Tatuś Bum, Tatuś Choć, Choć Tam, Idź, Pać Tu (patrz tu). Ostatnio mamy jakby progress mowy, choć wciąż to te same słowa, to zaczynają się pojawiać nowe też i faktycznie co uświadomiła nam pediatra zaczyna łączyć je ze sobą tworząc zdania very simple. Na wtorek umówieni jesteśmy na szczepienie, pojedzie tatuś z jakże dorosłym Marcelkiem. Podczas wizyty Maniek pobawił się w a ku ku, ukradł garść cukierków, i był bardzo grzeczny. Dał się nawet zważyć i zmierzyć przyzwoicie ;) Na nocnik jest numerant, bo jak mu się nie chce to siada, cieszy się, pokazuje jaki jest super miszcz w tej dziedzinie, a jak przychodzi, że mu się chce faktycznie ( zaczynam poznawać) i sadzam go na nocnik to nie siądzie za cholery, a za chwilę plama mokra na podłodze bo zesiusiał się stojąc obok i mnie i nocnika ( a ja mam refleks jak ten nocnik, więc nie zdążam). Generalnie dalej maltretujemy kolorowanki jak również blok A4. I Chętnie zabawia Antka grzechotkami, grzechotając mu tuż przed nosem, nie omieszka mu też zrobić noski-noski. ;) 

Niestety wpływ rodziny na niego jest deprywujący, robi się rozszczekany i niechętny do współpracy a najbardziej do kwestii słuchania się. A i po powrocie od kuzynek biega i wrzeszczy ( domyślam się, że tam pewnie też się tak dzieci bawiły) eh. Jak na razie bajowe odtrucie trwa, a i decyzja zapadła żeby nie częsciej jak raz, ewentualnie dwa razy w tygodniu jeździł do kuzynek. Z resztą to my mamy decydować o naszym dziecku a nie szwagierka. Wiem, że wszyscy chcą dla nas dobrze, i kazdy chce nam ulżyć zabierając dziecko do siebie, ale jednocześnie to działa dosć miażdżąco na nas później, kiedy dziecko wraca z miejsca w którym jest rozpieszczane do granic wytrzymałości, zabawiane i któremu pozwala się na większość rzeczy - i oczekuje potem tego samego w domu. Chciałabym żeby wszyscy byli dla niego bardziej wyrozumial i przestali go tak rozpieszczać.. ten łikend to był koszmar. Mam migrenę i jestem zmęczona. Co drugi dzień dopada mnie szalony ból skroni, to jednego to drugiego oka, a dziś obu. Za to chociaż dziś spałam chyba całe 7 godzin ( w sumie)! 

Antoni po patronażu ( był bardzo grzeczny na szczęście - spał), rośnie dziecko jak marzenie . A Farben się stresował, bo dziecko ulewa, czasem wręcz rzyga. A Antek po rostu się przejada, w ciagu 3 niespełna tygodni przybył 620 g! W dniu wyjścia ze szpitala wazył 3150g, a na chwilę obecną 3770g, czyli o 70g więcej jak Marceli zaraz po narodzinach. Zważając na średną tygodniową wychodzi ponad 200g, dla wtajemniczonych mam mówić nie trzeba, że ot wynik rewelacyjny. Oby tak dalej, bo musi mieć siły żeby temu większemu się nie dać ;) generalnie na chwilę obecną za każdym razem siedzę i modlę się, znaczy czekam aż się odbije po jedzeniu, kupy żółte, brak oznak większych problemów brzuszkowych, nie wiem czy to zasługa delicolu, od dnia dzisiejszego przestałam go podawać ( jeśli nic się nie zmieni, nie będę przecież faszerować małego jeśli takiej potrzeby nie ma), Spał dzisiejszej nocy dość ładnie ;) ponoć najdrowiej jest kiedy dorosła osoba przesypia w nocy 8 godzin, więc jestem bliska ideału wczoraj przespała jak już wspomniałam w sumie może z 7h. To i tak o godzine lepiej. Oczywiście o 3 nad ranem musiałam trzy razy zmieniać ubranko - tak dla urozmaicenia czasu zaspanej matce.

A tu moje gargamelątko. Jak był mały tak na niego czule mówiliśmy, mały Gargamelek ;)

A jak nie idzie łyżeczką to zawsze pójdzie językiem ;)

P.s. 

Fajnie, że Stoch wygrał i zdobył na nowo żółtą koszulkę lidera, kibicujemy naszym cały ten sezon :)