..na taki muszę zmienić swój status, swoje myślenie i podejście do wielu spraw codziennego użytku. Jeszcze to nie nastało, bo trudno o zatrudnienie na duże auta kiedy w cv figuruje brak doświadczenia z taką wielką wielokołową materią. Pojawiło się jednak na horyzoncie ogłoszenie, które wyszukałam siedząc i ślęcząc kolejną noc z Antkiem na ramieniu. Staż za umowę lojalnościową i symboliczne 1200zł na rękę na początek, 80 km od nas. Jutro dzwonimy, ewentualnie jedziemy po szczegóły.

Na kratę kierowcy za którą wraz z opłatami za zdjęcie i przekazy i znaczki wychodzi 200zł, za książeczkę 115zł już się zdecydowaliśmy, załatwiamy. Za paliwo by zwiedzić lokalne budki drużników ( czasem biura)  i podesłać CV to tu to tam nie liczę już nawet. Ale czegóż się nie robi by potem właśnie nie martwić się o dzień jutrzejszy, ba dzień dzisiejszy. Padł nawet pomysł by wziąć z lokaty na kolejne prawo jazdy innej kategorii - ale po co? Skoro i tam doświadczenia brak można wpisać w cv. 

Praca..i jej brak. Pracodawcy i to jak wykorzystują młodych ludzi, któzy wiadome, że muszą nabyć doświadczenie, to temat rzeka, jak wielu ludzi się z tym zmaga.. wierzę, że się uwiniemy z tym tematem jak najszyciej. W coś wierzyć trzeba.

Antoni skończył wczoraj miesiąc. Jest kochany, zmienia się każdego dnia. Niestety nadal borykam się ze zmianą czasu snu - on w nocy nie chce spać, w dzień chętnie. Brzuszkowe sprawy są dziwne, raz są raz nie ma boleści, jak są to od 19-tej nawet do północy. Rano stęka. Marceli wstaje po czwartej, czasem jak dziś o szóstej bo Antoś go budzi. A ja sypiam po 4h, czasem uda się te 4h przespać ciągiem. Muszę znaleźć ten Infacol, w aptekach akurat nigdzie nie ma, wszędzie wykupiony lub nie zamawiają. Jutro będziemy polować na nowo, póki co podaję Bobotic ( skłąd praktycznie identyczny jeśli chodzi o ten symetycon). Jestem zmęczona kombinowaniem... bardzo zmęczona ogólną sytuacją. Marceli bowiem wchodzi chyba w czas apogeum buntu. Kurwa. Takiego zarządcy to jeszcze chyba nie znacie, tu i teraz, to co chce, tam gdzie chce inaczej wrzaski takie że głowa boli, ewentualnie taranuje drogi, ciągnie do czasu spełnienia jego życzenia. Co prawda może to też być skok rozwojowy.. mowa pięknie u niego się rozwija a przynajmniej rozwój słówek. Przyszedł też apetyt ( wreszcie mój upragniony apetyt!!!) jada, pięknie jada, nadal to co lubi ale je. Nie wiem czy możę to zasługa tego OmegaMed syropku, czy już zaraz po podaniu żelaza taka zmiania? W sumie już przed podanie żelaza zaczął chętniej jeść.  Także pyzy rosną na jego twarzy, nie mam zdjęcia, bo teraz jest w terenie u kuzynek, a ja korzystam, piszę, notuję co mogę, by nie uciekło pamięci. Z Antkiem jest w miarę możliwości za pan brat, chyba że jest o coś zły na mnie, wtedy chętnie by go uszczypał, czy za mocno za rączkę uścisnął. A no i to, że wszystko jet jego a przedew wszystkim ja to podstawa teraz u Maniusia, nie podlega to dyskusji. Uparte stworzenie z niego sięzrobiło strasznie. No ale zaczęły się na nowo kręcić włoski - może to jest przyczyna :P

Ja myślę, ciągle poddaję sobie scenariusze tego jak będzie wyglądało nasze życie może już za dni kilka... sama z dwójką bąbli, smutek mnie ogarnia przeogromny.. co prawda Teść jest i będzie na pewno czas spędzał z Maniusiem, nadchodzi w końcu wiosna, czas ogrodu i zapachu trawy, piasku za paznokciami.  Ale dla mnie  atmosfera narastającego napięcia, czekania, tęsknoty już dziś za ciałem i duchem Farbenowym jest koszmarem.  Wiem, że przetrwamy, cóż innego zrobić. Mam wrażenie też, że to już tak zostanie. Każdy wie, że kierowca dobrze zarobi... ( oczywiście nie na początku) zwłaszcza międzynarodówka, no więc nie sądzę by sobie potem umiał odmówić takich stawek.. chciałabym wierzyć, że będziemy widywali się cześciej jak raz w tygodniu.. chciałabym.. 

Bardzo kocham Farbena, choć bardzo rzadko to mu mówię.

A ja póki co walczę o siebie, efek jakiś tam skromny jest, brzuch zrobił się bardziej płaski bez konieczności zakłądania na siebie bielizny korygujacej niedoskonałości. Oby tak dalej, chęć i zapał niech nie mijają, by mąż mój miał do czego wracać chętnie.. jestem tylko zmęczona, które to zmeczenie chowam pod maską make-up'u. Najbardziej daje siewe znaki niewyspanie, ciągłe nękanie mnie przez Marcelego w dzieńi przez Antoniego wieczorem.  Ciężko jest się ze mną porozumieć, zwłaszcza przez ten pryzmat nieuniknionego..

Badyla wczoraj dostałam - zaczął o mnie dbać. To już kolejny raz. Mój facet.

A tu coś ode mnie na dzień kobiet, spóźniony, ale pisać nie mam jak.. dziś okazja się trafiła..