Stwierdzam, że teraz mój blog zmienia jakby charakter, zmienia główne założenia, z tych o dzieciach na te o mężowskiej pracy, trasach i przebojach z nimi się wiążących. 

Farben na szczęście nie utknął jak było to możliwe na pauzę na kilka km przed bazą, więc spokojnie odebrałam go z bazy jeszcze we wtorek wieczorem, obecnie to ostatni tydzień gdzie ma tyle wolnego, w przyszłym ma jeszcze jechać w podwójnej obsadzie, na inne tereny z innym kierowcą jeszcze i w innym znów koniu, bardziej zbliżonym do tego, którym sam ma jeździć. Kierunek Chorwacja, jeśli wyrobią się do piątku wieczorem to będzie fajnie, o ile szef nie wymyśli sobie kilku dodatkowych załadunków i rozładunków po drodze. Jak sam twierdzi, mimo wszystko jest zadowolony, bo woli nabyć jak najwięcej pewności siebie zanim sam wsiądzie we własny ciągnik siodłowy. Zmienia się też stawka za jaką pracuje, śmieszna jest, jak by tak dużo postoju miał to dostanie mniej niż do tej pory, w każdym bądź razie - powolny ślimaczy progress ale zawsze! Dobrze go mieć przy sobie, spędzać z nim czas, przytulić się w nocy i spać spokojnie dopóki pierwsze z dzieci nie obudzi. Dobrze jest móc go zobaczyć aż w piersi zaistnieje bezdech. Sam bardzo zmienia się w naszych relacjach, za każdym razem jak wraca coraz bliżej mu do nas, do dzieci.. jak to możliwe, nie wiem, jeszcze chwila i sięgnie ideału mężczyzny. Dobrze mi z tak zniekształconym obrazem, rozstania i tęsknoty pozwalają na uwalnianie niebotycznych ilości pozytywnych przepięknych emocji przy ich ukrucaniu.

Ciągle gnębi mnie to, że żal mi, ze nie mogę z nim podróżować, ale kierowca z którym jeździł teraz uświadomił mi, że i na nas przyjedzie czas.. do tej pory mając lat sporo pan ów wozi po Europie swoją żonę, do Angli szególnie im po drodze bo mają tam syna. Szczerze przyszło mi do głowy, ze pan ów mimo, że surowy, to bardzo prorodzinny, kulturalny i wyrachowany - to taki mój Farben za kółkiem na starość.. oby mój mąż też chciał mnie zabierać ze sobą w tysięcznokilometrową drogę po Europie tak jak ten kierowca swą żonę.. no i dodatkowo proszę, kierowca potrafi być uczciwy, potrafi nie oszukiwać, i jakby miał spać to był spał 10 km od bazy -pełen szacunek dla niego. Farben wrócił zadowolony mimo oschłości i surowości ich kontaktów, jedyny, któremu jak się potem okazało chciało mu pokazać działanie tacho. A i nawet do domu chciał go podrzucić. Człowiek. Czy też ludek jak to mówi moja bliska mi osoba z Tarnowa.

W poniedziałek o świtaniu rusza z innym, pewnikiem jakimś dla odmiany tirowym klaunem, no ale co poradzisz.. zakładać nie ma co.

Dziś leje za oknem więc siedzę i piszę, to co mi się we łbie ułożyło :P nie siedzimy pod altaną, piwo machnęliśmy w domu. Zawsze tak jest jak już kiedyś pisałam, że jak ma wolne to leje.

Kamilka, szczególnie Tobie dziękuję za Twoją obecność w naszym życiu, lżej po świecie się chodzi, kiedy się wie, że liczyć można na prawdziwie niekończącą się rozmowę w ramach silnych potrzeb wenwętrznych. Ucałowania tu dla Ciebie.

A i co wspomnieć czy też nadmienić powinnam, bo nic się nie zmieniło, jestem nadal mamą dwóch łobuzów.. Antek głuży pięknie, Mamamamam np to jedno, ggggg to drugie. Przeboje z nim są jak zawsze. Marceli w domu szaleje, oczywiście jak leje, na polku szaleje.. a ja czasem myślę że i ja przy nim oszaleje, co ja będę robić jak ich dwoje będzie takich?

Zapowiadają silne opady u nas, oby kurwa scenariusz zeszłoroczny się nie powtórzył, coraz to częściej te cholerne powodzie i podtopienia :/