w sumie... mam podobnie jak lamandragora - jak się Marcin wierci w łóżeczku to się budze, ale jak mój mężczyzna wstaje rano do pracy, obudzony budzikiem, gramoli się z lóżka, całuje mnie na dowidzenia - ja śpię jak zabita.

Wstaję gdy płacze, ale częściej zaczyna się wiercić i marudzić, a ja na to nie reaguję bo potrafi się sama wyciszyć i czymś zająć, albo np z powrotem zasnąć.

No chyba ze jest godzina karmienia-wstaję piorunem, żeby nie rozpętać burzy :))


ps. I często potrafię słyszeć ją w nocy ale nie wstać, bo myślę, że to sen:) Choć śpię czujnie, a mała śpi prawie od samego początku w 2 pokoiku. Zulaa jest zdrowa dziewczynka, nic jej przez to nie jest, do nerwowych dzieci tez nie należy:)

pOzdrowki