Najpierw się cieszysz, ze takiego masz. Nieważne, że się spóźnia zostawia po sobie talerze i 10 razy musisz mu o czymś przypominać. Ważne, że jest, bo jeszcze niedawno go nie było.

A po paru latach dociera nagle do Ciebie, że już do końca życia będziesz musiała takiego poganiać i upominać bo się nie zna na zegarku. Ze jak dorosły facet nie umie po sobie rzeczy chować na miejsce i naczyń odnosić do kuchni to tymbardziej nie nauczy się jak będzie bardziej dorosły. Że pisanie karteczek z listą spraw do załatwienia na niektórych nie działa, bo jeszcze trzeba by mu na czole napisać, zeby tą karteczkę zabrał. I takim to sposobem z wesołej, uśmiechniętej dziewczyny robisz się zrzędzącą, wiecznie mającą o wszystko pretensje babą. Kurde.