Ciągle w szpitalu.

Zostałam na sali tylko ja i jeszcze jedna kobieta. Zrobiło się ciszej i uspokoilam się znacznie, potrzebowałm takiego wyciszenia. Wspieram ją gdyż jest już 11 dni po terminie i bardzo  się boi gdyż 2 krotne wspomaganie OCT nie pomogło; nie ma skurczy i ogólnie dzieciak nie spieszy sie na ten świat. Jutro znów ją biorą tym raze chyba juz ostatecznie tak bynajmniej zapowiedział jej lekarz. Będę trzymać kciuki. Wiem też, że wraca do mnie czyli do szpitala dziewczyna, z którą spotkałam się tutaj jak mnie przyjęto. Bynajmiej dojdzie ktoś kogo troszkę znam a nie kolejna nowa z którą nigdy nie wiadomo jak będą układały sie relacje a na tyle co tu jestem to naprawdę różne dziewczyny się przewijały i nie z każdą można było sie dogadać. Były takie które działały na nerwy i to bardzo. Jutro mam kolejne badania kontrolne, w sumie ostatnio usłyszałam, że nie mam szans na powrót do domu przed rozwiązaniem ale to nie były słowa ordynatora a jak wiadomo do niego należy ostatnie słowo. Jak wyniki będa dobre to kto wie........ nie nastawiam się na taki obrót spraw ale nie ukrywam, że byłoby miło i to bardzooooooo. Zatem okarze się jutro...