oj wierze ci sama w pierwszej ciąży leżałam troszke w szpitalu i wiem że nie zaciekawe jest to doświadczenie:/ co do słuchania o porodach to nie brałabym tego do siebie bo kobieta całkiem inaczej patrzy na poród zaraz po a całkiem inaczej miesiąc po choć zdarzają sie i takie że jak opowiedzą o swoim porodzie to traumy idzie dostać:/Życze ci aby wyniki były w normie i te ostatnie tygodnie żebyś w domku mogła spędzić i odpocząć psychicznie:)A co do opieki nad syneczkiem to jestem pewna że dasz rade sie nim zająć jak już go bedziesz miała w ramionach to dopiero zachce ci sie żyć:) zdrówka życze kochana wszystko bedzie ok zobaczysz:)

Ojj Bidulko. Ciesz się jednak, że masz tam internet i nie nudzisz się jak pewnie większość tam leżacych. Popisz z nami a nawet nie zauważysz jak nadejdzie odpowiedni czas i zacznie się akcja porodowa ;)

Kochana niestety takie są uroki szpitala :( każdy tam leżący jest przybity, blady, bez życia... Tak już to działa na człowieka...

A masz poczytaj sobie :) ostatnio któaś z dziewczyn wrzuciła ten link :)

http://forum.gazeta.pl/forum/w,585,51401962,,porod_na_wesolo_.html?s=0

Miałam tak samo jak Ty...

Do tego stopnia przeraził mnie ten szpital w którym leżałam,że w 37 tc zmieniłam szpital i synka urodziłam na drugim końcu miasta...Ale dla dobra dziecka warto się trochę pomęczyć.Mam nadzieję,że jeszcze przed rozwiązaniem wyjdziesz do domku no i to na co się napatrzyłaś w szpitalu nie będzie Ciebie dotyczyło.

Trzymaj się cieplutko i pozdrawiam!