annam88 pewnie,że sie zjadło.... spokojnie troche dystansu do siebie... jeszcze nie raz bedzie ciężko,ale tak już jest.

Dasz radę my też to przerabialiśmy,chyba najgorsze 3 miesiące w moim życiu tylko płacz i płacz.Jedyny plus z tego,że młoda przesypiała noce a ty tylko jak ona śpi kładź się koło niej i miej wszystko daleko gdzieś-musisz wypocząć a reszta może poczekać.

miałąm dokladnie tak samo, mały prawie wcale nie spał, a jak zasypiał w dzien to zaraz sie budził jakby go ktos wystraszył! ze smoczkiem tez nie łatwa sprawa, w zasadzie zapierałam sie ze nie podam go synkowi ale mały urodził sie z silna potrzeba ssania i gdyby nie smok to wisiałby na cycku 24 na dobe! i oczywiscie problem sie zaczał jak ten smoczek zwyczajnie mu wypadał! płacz byl niemiłosierny, ale wszystko sie jakos ustabilizowało,wiec kochana głowa do góry! poczatki ponoc sa trudne, moje były baaaardzo trudne, bo byłam zmeczona porodem, nieprzespanymi nocami, nawałem, itd.. trzymama kciuki za powodzenie:)