Torba do szpitala stoi obok łóżka-zabieram się do pakowania od ponad tygodnia,dziś pewnie znów odpuszczę,cały czas wydaje mi się,ze jeszcze mam mnóstwo czasu,tylko,żebym sie nagle nie zdziwila...                                                                                             Mamy juz prawie wszystko do wyprawki,dla dzidzi i dla mnie,wózek kupimy jak juz urodzę,a na dniach ma dojjść reszta zakupionych rzeczy:pościel do lóżeczka,pieluszki,rzeczy od babć i reszta ubranek.

Postanowiłam zabrać do szpitala walizkę-duża i pojemna,no i  ma kółka.Trudno.Najwyżej popatrzą na mnie pielęgniarki jakbym sie wybierala na wczasy,a nie do porodu.Myślalam o tym całym pobycie w szpitalu i mam cykora-nigfy nie bylam w szpitalu,tj,dłużej niż2-3godziny,zawsze byłam okazem zdrowia,a tu teraz sobie zafundowalam conajmniej dobę.Mam nadzieję,że jakoś"szybko",ok,chociaż bezproblemowo mi pójdzie,nieznoszę szpitali.Tu w NL szpital jest na wyzszym poziomie-przynajmniej nie ma tu tego zapaszku jak w polskich placówkach,ale i tak mnie to nie pociesza...                                                          Muszę się zabrać za pakowanie-powtarzam to sobie od tygodnia.Mam już wszystko,tylko klapki pod prysznic jeszcze muszę dokupić,no i nie mogę sie zdecydowac które pajacyki małej zapakować,jakie śpioszki,czapeczki itp.stwarzam sobie małe problemiki.                   Caly czas myslę o porodzie z partnerem,szczerze,to bardzo się cieszę,że chce być przy mnie,widzieć jak przychodzi na świat jego dziecko-nawet trzymać mnie za rekę,co na pewno jest w takim momencie bardzo ważne,ale mam wątpliwości,bo nie wiem jak to przebiegnie,co sie wydarzy,wiadomo sprawy fizjologiczne to nic wielkiego przy porodzie,ale nie wiem jak zareaguje moje cialo...Pocieszam się,że kiedy dostanę w ramiona dziecko wszystko będzie nieistotne,ale po prostu mam obawy,swoje wątpliwości i tyle.Z drugiej strony-sama w szpitalu będe zupełnie zagubiona i przerażona,wiec z moim kochaniem będzie bezpieczniej.Aj kobietki,im bliżej terminu tym więcej obaw i strachu,aleprzynajmniej nie jestem osamotniona w tym moim dumaniu.Zabieram się za to pakowanie,bo lepiej być przygotowaną na zaś,i żebym niczego nie zapomniała siegam po listę.