Meczy mnie ta sytuacja.. Ojciec Xaverego wyjechal miesiac temu do Holandii (zostal wyrzucony przeze mnie) i nadal nie daje mi spokoju.. Powtarzam jemu,ze to koniec,ze nic do niego juz nie czuje,ale do niego to niedociera.. Nie potrafie ulozyc sobie zycia na nowo, poniewaz ON nadal w nim jest..

 Problem jest taki,ze on ma silniejsza psychike ode mnie i ja nie daje sobie z tym rady... A do tego mamy syna i on zawsze ma pretekst do tego aby miec ze mna kontakt.

Dzisiaj dzwonil i powiedzial,ze przyjedzie 8-9lipca... A w polowie lipca mamy jechac do Holandii do jego rodzicow poniewaz oni chca zobaczyc wnuka-ok z tym to nie ma problemow poniewaz jego rodzice sa naparwde wporzadku i nie moglabym im uniemozliwic kontakt z Malym..

 Dziewczyny wiem,ze to juz trwa dlugo,ale ja naparwde nie wiem co mam zrobic.. A tak pozatym to Xavery zaczyna sie smiac,gaworzyc-jest kochany:) daje mi i mojej rodzinie wiele radosci:)