Rany ile się strachu najadłam w niedzielę opiszę króciutko...

Agatka w niedzielę kończyła 2 miesiące a od dwóch dni była jakaś taka marudna, popłakiwała i miała problem z zaśnięciem. Pomyślałam, że skoro coraz starsza to daje bardziej o sobie znać i zaczyna mieć humorki. Wieczorem wybuchła takim płaczem, że aż się nim dusiła :( usmarkana, uślimtana darła się niesamowicie. Na przemian ją nosiłam, śpiewałam, próbowałam wsadzić w chustę bo zawsze się w niej uspokaja, wtedy rozpłakała się jeszcze bardziej. Wiedziałam, że coś ją boli! Wmawiałam sobie, że na pewno coś jej zrobiłam :(

Po 20 min. zasnęła wykończona płakaniem, więc szybko ją ubraliśmy i pojechaliśmy do szpitala, bo moja ciocia akurat miała dyżur CHWAŁA ZA TĄ CIOCIĘ!!!!! Agatkę lekarz przebadał, ciocia wsadziła jej w pupkę taką rurkę z otworkami na powietrze i chlusnęło jej wszystko to co zalegało w jelitach :(((( Biedna tak strasznie bolał ją brzuch, a ja robiłam jej gimnastykę taką jak zawsze, masowałam brzuszek, codziennie masuję, po za tym robiła kupki żeby aż tyle się tego zebrało.... Na wszelki wypadek dostałam parę rurek do domu :((((

A z wesołych chwil, których przez te dwa miesiące doznałam. To ten cudowny, szczerbaty uśmiech mojej dziewczynki, którym karmi mnie każdego ranka. Niesamowite jaki mamy wspólny kontakt. Wsadzam ją z rana do leżaczka i robię przedstawienie maskotkami: panem kogutem i panią myszą, uśmiech ma znowu od ucha do ucha!!! 

A i uzależniłam się od noszenia w chuście. Nie mogę się nachwalić i nadziwić jakie to udogodnienie i wygoda i w ogóle same ochy i achy mogłabym na temat chustonosznia prawić :) Dziękuję Lamandragorze za założenie klubu mamy kangurzyce i dodanie kilku wiązań :)

Pozdrawiam Was mamusie bardzo gorąco!!!! 

A to moja córeczka :***