Kochane moje chyba wkroczyłam w etap ciągłego bólu i zmęczenia, niewyspania i marudzenia ... do 28 tygodnia czułam się wspaniale, naprawdę miałam powera, teraz może też bym go miała gdyby nie te okrutne bóle kręgosłupa, puchnięcie i ból nóg, czy rwanie żeber, które nie pozwalają mi nic zrobić, a nawet wygodnie się ułożyć... 

śpię rozkraczona, jedną nogą prawie robię szpagat na moim mężu heheh, bo tylko tak udaje mi się złapać 5 minut komfortu leżąc, ale i tak granica spania to 4 godziny, bo reszta to wiercenie i rzucanie się z boku na bok itp... 

Moja maleńka córeczka ma ADHD ;pp niemal bez przerwy szaleje w brzuszku i bawi się pępowinką, potrafi zasadzić takiego kopniaka, że mamusia robi się nagle zielona z bólu ;p

no i nocny z niej marek... nie lubi dużo spać, jej odpoczynek wynosi średnio 4 godzinki na dobę... 

Mimo to wiecie kochane, uwielbiam te jej kopniaki, wiercenie, i wypychanie. jest to dla mnie takie cudowne, choć tak częste że stałam się rozkojarzona, nawet za kółkiem tracę czujność, bo skupiam się na tym wierceniu mojej małej

no i czekam, wciąż czekam do końca, i już doczekać sie nie mogę... tak bym chciała już ją mieć w ramionach... ;)))