Przerwalysmy 2 tygodnie bez męża. Było ciężko. Dorotka jak by się z kimś umówiła, sprawiła, że te 2 tygodnie były bardzo ciężkie, pełne napięcia. Wykazała taki bunt, że nie było szans chwilami na porozumienie. Pyskówka na całego, w przedszkolu przestała jeść... Jadła tylko kiedy Pani ja karmiła... W domku cały czas dyskusja, pyskowanie i moje powtarzanie wszystkiego 10 razy zanim wogole posłuchała... 

Jakby się umówiła z tatą, w piątek wrócił Mąż, a ona nie idealnie grzeczna (tak się nie da z jej szalonym charakterkiem j mocngm), ale jednak już da się współpracować, słucha się w miarę, można rozmawiać, negocjować :) więc ja spokojniejsza. Mam więcej sił cierpliwości :)

Czas bez męża był ciężki. Jak tylko wyjechał zaliczyłam gorączkę infekcje gardla, minęło po kilku dniach, i jelitowka, gorączka i kilka dni wyjęte z życia jak to przy wirusie zoaldka. Dorotke ominęło ufff... Później dla odmiany znów zaliczyłam temperaturę i infekcje gardla ;) chorowanie skończyło się jak bunt Dorotkj z powrotem męża... ;) 

Bardzo ciężko mi było psychicznie. Jakoś nie umialam się niczym cieszyć jak D nie było... Tęskniłam... Choćby brakowało mi takiej zwyczajnej codziennej pomocy, że zawsze jest rozumie, mogę na niego liczyć...

Wysprzatalam mieszkanie na cycus glancus, śmiałam się że jest błysk, i że nawet nie ma mi kto wybudzić (bo okazuje się że D bardziej brudzi niż córcia )

To był dobry czas, abyśmy baaaaaardzo zatęsknili za sobą... Oj zatęskniliśmy. Oboje doceniliśmy to że mamy siebie. Zaskoczyło mnie bardzo, bo mąż kupił mi w USA perfumy które sam dla mnie szukał i wybrał... Piękny zapach trafił na 100% , dostałam też bransoletkę ;) to takie mile, bo nie oczekiwałam Tego. Dobrze jest nie wymagać i być mile zaskoczona :)

Jestem  szczęśliwa osoba. Są problemy różne. Zdrowotne najbardziej, marzę o powiększeniu naszej rodzinki, ale wiecie co? Jestem naprawdę wdzięczna Niebu za wszystko co mam... A wszystkim co mam jest moja rodzina. Mój mąż i córka. To takie wspaniałe móc ich mieć, kochać i być kochana... Kocham ich obecność w domu, ten bałagan kiedy są... Dziękuję Bogu za męża i córkę bo Chojnie mnie obdarował, mam nadzieję, że da nam jeszcze kiedyś możliwość dołożyć jakiegoś bobaska do tej układanki, choć mam 3 maleństwa w niebie i zawsze w sercu.... Ps. Dorotka chce Hanię... ;)