Współczuję.. :* na pewno jesteś dobrą mamą, gdyby tak nie było to byś tu nie pisała o rady. Nie bardzo wiem co Ci poradzić, u mnie tak było kilka razy ze starszym synem. Jak był malutki to zdarzały się takie sytuacje, darł się w nieboglosy, nic go (raczej) nie bolało, nie znałam przyczyny jego płaczu. I wtedy pakowalismy go do fotelika i jeździliśmy po mieście. Usypiał w ciągu 10minut . Tylko to mi przychodzi do głowy...

Mi się dziś w dzień udało uspać go w wózku ale jak go się wyjmie i zaniesie do łóżeczka jest krzyk znowu. a wnoszenie i znoszenie wózka z parteru na pięto i mi się nie uśmiecha.

Probowaliscie z suszarką? Chyba nawet jest na YouTube

Próbowaliśmy otulania, dźwięku suszarki szumisia kołysanek melodyjek odkurzacza nawet bo mamy dość cichy. i nic. dziś znowu trwa już wojna prawie dwie godziny. przez pierwsze pół godziny od zaśnięcia rzuca się tak jakby mu się coś złego śniło i pomiałkuje tak bardziej w strachu. dopiero jak mocniej uśnie jest to śpi ale do tego daleka droga. ręce już mi dosłownie opadają. jutro kończy dwa tygodnie a dziś mi spał raz 3 godziny, drugi raz 3 i takto nic więcej. i do tej pory szaleje.

Jeśli jest taki malutki to samo niebawem minie, noworodki niestety mają takie zachowania i grunt to nie zwariować. Ja non stop nosilam mojego na rękach bo nie chciał leżeć, względny spokój był dopiero jak się nauczył siedzieć. A nie możecie go wozić po mieszkaniu w wózku? Mysmy sie tego też czasem chwytali, a szwagier woził syna w samochodzie po okolicy bo tam od razu zasypiał ;)

Mieliśmy ta samą walkę kilka tygodni z naszą Dorotka :( u nas było zasypianie tylko przy cycku i jak tylko próbowałam ja odłożyć to koniec wszystkiego, krzyk w nieskończoność. Błędem było że znów ja podnosiłam jak tylko zaczynał się krzyk. Nie chciałam żeby zdzierała gardelko. Niestety Dorka na starcie już miała 4700. Dostałam zwyrodnienia i dyskopatii, zakaz dzwigania. I się zaczęło. Zaczęłam od książki wspaniałej, karmiłam cycem i czytam TRACY HOGG JEZYK NIEMOWLĄT. Ta książka pomogła mi odstawić Dorke do łóżeczka. Walka trwała ok 2 tygodnie mojego płaczu ale i wytrwałości,. Karmiłam, kiedy zasypiała odkładałam. Ona w krzyk, a ja nie podnosiłam jej juz, tylko byłam przy niej, głaskałam po główce, trzymałam za rączkę (dziecko wie wtedy że mama jest, bo krzyk często bierze się z lęku separacyjnego, który się pojawią u noworodka, niemowlaka) i śpiewałam. A ona krzyczała. Ja plaklaam. Ale glaskam i trzymam. Nie wolno w chwilach takiego wielkiego krzyku zostawiać niemowlaka samego , ale nie można też 24/7 nosić. Więc byłam przy niej, i ona się uspakala na początku masz rację po 2 h, następnego dnia,po 1.5, az zaczęła się uspakajac po 20 min, i odrazu już potem zasypiac. To jedna z technik opisana w książce. Warto przeczytać. Dużo z niej wzięłam dla nas. Kochana to będą trudne dni, ale jeśli u was wynika ten płacz z potrzeby bliskości, a nie choroby czy bólu, to przy waszej konsekwencji się uda! Powodzenia. Głowa do góry! Napewno będzie lepiej!! :* Jesteś napewno wspaniałą mamą. Tylko po prostu uczysz się wszystkiego! :*

Agatko. U nas to było i w dzień i w nocy. Ale gorzej w dzień. Przy każdej próbie odłożenia do łóżeczka. Nie było tak od początku to się zaczęło, jak miała Dorka miesiąc, lub dwa. Wiem że różne są sposoby. Są bujaczki, kołyski, wózek itp, my mieszkaliśmy wtedy w maleńkim pokoiku, i tam było łóżko, łóżeczko, szafa i fotel do karmienia, kawalerka nie miałam możliwości mieć wózka, kołyski nic. Ale u nas udało się właśnie tak jak wcześniej pisałam. ;) Ps. może Nikos się boi, wieczór, ciemno itp, może coś go przestraszyło? Nie doczytałam wcześniej że problem dotyczy głównie wieczora..

Ps. Agatko. Ja też jestem zwolenniczką noszenia ;) ale uwierz mi mając problemy z wypadającym dyskiem sama siebie nie mogłam wtedy podnieść z łóżka, mąż mnie podnosił, córkę wyciągałam za ciuszki, paraliże moje sprawiały, że nie mogłam się ruszyć, podnieść, zmienić pozycji. A co dopiero nosić dziecko. U nas wlasnie ta nauka leżenia zasypiania Dorki w łóżeczku wynikała z tego że już nie mogłam jej nosić więcej.