Ja zawsze mowie tak: w pewnym momencie chec posiadania dziecka bedzie wieksza niz strach. I wtedy sie zdecydujesz.

Ja po pierwszej ciąży bardzo bałam się kolejnej. Teraz żałuje, że nie zdecydowałam się wcześniej na nią. Do niektórych decyzji trzeba chyba dojrzeć. Teraz wiem, że wybrałam dobrze :) Nie jest zbyt kolorowo, bo jak mi się nic nie działo w pierwszej tak teraz leże z zagrożoną ciążą, ale nie ważne co będzie trzeba być dobrej myśli. Trzeba spróbować :)

Także się bałam ale nie chciałam by córka była sama. Nie jest łatwo ale decyzji nie żałuję.

Chciałam żeby synek miał rodzeństwo. Nie wyobrażalismy sobie oboje, że będzie jedynakiem. Równo po 4 latach urodziłam kolejnego syna. To była właściwa decyzja. Choć bałam się bardzo.. w ciąży źle się czułam, źle zniosłam wszystkie 9mc. Ale nie żałuję, jestem szczęśliwa. I też miałam wątpliwości czy będę umiała podzielić swoją miłość i uwagę na dwoje. Obawy były niepotrzebne :) Ba, mogłabym mieć jeszcze z 5 dzieci. Chociaż wiem że to mało prawdopodobne :D Ale jakby co to adoptujemy kolejne.

Dziękuję. Wlasnie.jestem.w drodze do laryngologia...od miesiąca nie mogę doleczyc gardła....

Ja nie mam w ogole brzydko mówiąc parcia na drugie dziecko. Myśl że mogłabym znów byc w ciaży przeraża mnie maksymalnie. Mam mega negatywnych myśli że wszystko było by milion razy gorsze i odwrociło by sie wszystko o 180 stopni. Z synem ciaża była ksiazkowa i poród również. Na sama myśl o kolejnym dziecku mam ciarki na rękach. Nie wiem czemu ale tak mam. Oczywiście fajna sprawa było by aby miał kogos bliskiego, ale im więcej czasu się czekam tym gorzej podjąc decyzję. Albo poczekaj az dojrzejesz w 100 %, albo działaj abys potem nie żałowała bo młodsze nie bedziemy a duża róznica wiekowa nie jest jednak fajna sprawą.. :) Gdybym miała dzieci rok po roku to było by jeszcze do przejscia, ale po 5 latach uwazam że to juz zbyt duża różnica i jednak wiele spraw było by już nie takich fajnych i łatwych..