gdyby on byl w stanie zarobic tyle abym mogla z kolei siedziec w domu to nie bylo by problemu. z kasa krucho i dlatego musimy pracowac oboje.

Mojemu to nie przeszkadza ze ja siedzę w domu. On zarabia a ja zajmuję się domem i dziećmi. jak będę gotowa (i dzieci) to pójdę do pracy tak jak kiedyś. Co do pieniędzy to R. siłą wyciąga mnie na jakieś \"ubraniowe\" zakupy.U mnie jest podobnie. Mój synek chodził w zeszłym roku szkolnym do przedszkola,ale nie zaadoptował się i zawsze rano bardzo płakał,więc na ten rok szkolny go nie zapisaliśmy, poza tym urodziła się Anielka i tak będę z nią w domu. A jak już mała podrośnie to wtedy pójdę do pracy:)
Zresztą mój mąż ( jak na polskie realia ) jest w stanie zarobić na naszą 6osobową rodzinkę,więc przez najbliższe 3 lata będę siedziała sobie w domku z maluchami :) i piekła ciasteczka owsiane:)

gdybyśmy żyli w dostatku nic by nie miał do tego, ale na razie jest ciężko i nie raz podsuwa mi pomysł żebym poszła do pracy