Nie , jesli ja czegoś uczę to w formie zabawy. No ma dopiero 2,5 roku , ale juz bardzo duzo potrafi ( chociażby liczyć do 10 czy zaśpiewać alfabet z małymi błędami ) . Nawet w przedszkolu dzieci nie uczą sie przy ławkach . Moim zdaniem nie ma sensu az tak terroryzować dzieci :p a w trakcie zabawy naucza sie szybciej

Tylko trochę, liczyć nauczył się sam, liczyliśmy schody itp. W przedszkolu mają tyle zajęć, a nawet dostajemy już teraz czasem prace domowe, więc to wystarczy.

Ma 3 latka. Idzie od wrzesnia do przedszkola. Nauka w formie zabawy tzn. ma kupiony taki dzieciecy komputer z tesco i tam uczy sie liczyc i literek, sama, bo chce. W formie zabawy przez spiewanie tez jest uczona i oglada bajki w cyfrowym polsacie i tam tez uczy sie liczyc. Te bajki naprawde duzo daja.

Raczej w formie zabawy sie uczy. Alfabet potrafi zaspiewac oczywiscie po angielsku. Liczyc umie ale to akurat sam sie nauczyl. Moje dziecko nie usiedzi w miejscu dluzej niz 10 minut. Ale wczesniej rysowalam mu literki cyfry i ksztalty i szybko zalapal. Teraz jego ulubione sa wlasnie litery alfabetu.

Ja uczę małą jak sama chce :) np uczylysmy się wierszyków na dzień babci i dziadzia , bo akurat miała przerwie w chodzeniu do przedszkola . Teraz jest na etapie literek. Te co pamięta pisze na tablicy czy kartkach bez przerwy. Kolory też w formie zabawy poznała , liczby ......nauczyla się na pilocie od telewizora żeby sobie bajki włączać .
Ale szybko łapie piosenki i wierszyki. Ale żadnego przymusu czy specjalnego siedzenia nie ma , nawet 4 lat nie skończyła.

Z moim wiadomo formie zabawy, opowiadam mu wierszyki i śpiewam piosenki i po jakimś czasie zapadają mu w pamięć ze opowiada ze mna

Córka umie tyle co nauczy się w przedszkolu lub z yt. Nie wywieram na niej żadnej presji ze córka sąsiadów imię to a moja jeszcze nie a syn kuzynki w jej wieku już znał Pana Tadeusza...przedszkole uczy ja wielu rzeczy sama mnie zaskakuje. Ale nigdy specjalnie jej nie doksztalcalsm.

Mój syn bardzo szybko wykazwał zainteresowanie wszelka nauka więc to wykorzystałam i w formie zabawy nie na siłe(sam chciał ,pytał dociekał) uczyłam go. W wieku 2,5 lat umiał każda literkę, w wieku niecałych 4 lat potrafił liczyć do 100 płynnie, znał cyfry a i dodawanie go interesowało więc te zasade tez zna. Teraz jest na etapie chęci do czytania więc jak pyta to tez go uczę. U nas syn chciał sie uczyc i sam o to prosił więc ja nie unikałam tematu. Gdyby nie chciał to nie robiłabym tego na siłe ponieważ uważam że na wszystko jest czas. Syn ma 4,5 roku i zna wszystkie litery, cyfry, zna zasadę dodawania i czytania krótkich wyrazów, oraz pisanie liter i pisanie niekótrych wyrazów. Chciał więc ja chętnie go uczyłam, myśle że mu to pomoże, ale mój syn jest bardziej umysłowym dzieckiem niz manualnym więc czemu nie wykorzystac jego chęci :) jeżeli ma ochote to przychodzi i sam prosi więc ja go ucze i mu tłumaczę, jezeli nie chce to nie wołam go codzinnie "chodz sie uczyć". To fajne bo uważam że jak 3 lataka bardzo dużo juz osiągnął a teraz jego łatwośc w nauce jest zaskakujaca i jest sie czym pochwalić, ale jak wczesniej pisałam gdyby nie chciał na siłe bym go nie zmuzała. Oczywiscie jest dzieckiem i przede wszystkim jest zabawa bo na konieczności przyjdzie czas..

Nie uczę, nie widzę potrzeby takiej, bo córka sama się uczy wtedy kiedy coś ją zaciekawi, lubi śpiewać i często sama sobie wymysla piosenki i daje koncerty na całe gardło aż sąsiedzi słuchają :D liczyć i pisać też uczy się powolutku sama, przy okazji zabawy. Uważam że taka właśnie nauka przez zabawę jest najlepsza, dziecko się nie zniechęca, wręcz przeciwnie, jest bardziej chętne do poznawania nowych rzeczy kiedy nie jest do tego zmuszane a samo wychodzi z inicjatywą