dziewczyno zamiast sie zalic na niego to bierz sie w garsc i dzialaj. albo odejdz od niego bo obawiam się,ze taki facet juz nigdy nie bedzie szanowac kobiety i znajdz sobie kogos kto pokocha ciebie i corke taką jaka jestes albo idz i walcz za was dwoch bo on nawet palcem nie kiwnie.

ciesze sie,ze moi rodzice się rozwiedli..oj ciesze sie...gdyby byli ze soba to jeszcze wieksza krzywde by mi zrobili

Ja myślę że to w dużej mierze zależy od nas - kobiet w jaki sposób traktują nas mężczyźni. W poprzednich związkach byłam usłużna, dobra i bardzo zakochana. Robiłam obiadki, pranie i często mówiłam, że kocham. Pozwalałam na dużo bo żal mi było że taki zmęczony i biedny. Doprowadzałam do tego że mężczyźni tracili dla mnie szacunek i zachowywali się wobec mnie tak jak Twój mąż wobec Ciebie.
Od prawie 3 lat jestem związana z mężczyzną który od początku próbował mnie ustawiać. Dzięki doświadczeniom z przeszłości nigdy sobie na to nie pozwoliłam. Od razu mu powiedziałam że nie jestem jego służącą ani jakąś panienką której może coś kazać. Teraz to on lata za mną i pyta się czy podać herbatkę a może kawkę... robi pranie, zmywa po sobie i jeszcze codziennie dziękuje mi że jestem.
Uwierzcie mi że on nie robi tego bo taki jest tylko dlatego że nie ma wyjścia jeśli chce być ze mną. Jeśli tylko choc na chwilę sie zapomnę i stanę się zbyt miła to z niego od razu wychodzi leń i dyspota. Dlatego już się nie zapominam, trzymam go krótko i jest super, Nawet kwiatki bez okazji dostaję.

mam podobnie... klocimy sie czasami o pierdoly a czasami z powodu dziecka... przed ciaza sie tyle nie klocilismy... teraz jestem na jego utrzymaniu i wypomina mi nawet kase (dodam ze pracuje w DE i na codzien go nie ma z nami ), od srody jest i nie byloby dnia bez klotni... raz jest dobrze, a za chwile sie obraza o byle co... eh faceci... oboje jestesmy uparci i oboje za wszelka cene chcemy postawic na swoim... ja maluchowi sama zamowilam prezent na allegro nie pytajac go o zdanie, jemu kazalam tylko zaplacic :D caly czas mam nadzieje, ze to tylko taki glupi okres ktory niedlugo minie...

Wiecie co?? Ja wiele się sprzeciwiałam. Za pomocą rodziny. Siostra mi pomagała by się ośmielić. Mieć swoje zdanie. Odpyskowałam, ale on swoje. Zawsze ma odpowiedź na moje zdanie. Nie mam już siły. Niby mam sie gdzie wyprowadzić do mamy i siostry ale boje się, że odierze mi dziecko że sobie nie poradzę bez pracy. Nie wiem.

wiesz,ze sąd polski jest po stronie kobiet przewaznie. moze poprostu wynies sie z domu na jakis czas i daj ochlonac. zbyt duzo emocji w was...moze potrzeba czasu...

musisz cos zrobic, nie moze byc tak,ze ty się boisz,ze on ci zabierze dziecko, masz wsparcie ze strony matki,siostry, szukaj pracy, dziecko ma juz 2 lata, ktos z rodziny napewno ci pomoze.

chcesz walczyc o szacunek? bez przesady.