Nie będę bić mojego dziecka w teorii, bo w praktyce jestem tylko człowiekiem przedewszystkim a matką w następnej kolejności.

Ja sam byłam "straszona" klapsami ale tak naprawdę do nich nie dochodziło. Uważam natomiast, że sytuacja karania będzie rzadsza jeśli dziecko od początku będzie wiedziało co mu wolno a czego nie, i konsekwencja rodziców(dziecko nie zniszczy ci komurki jeśli nigdy nie dasz jej do zabawy itd.), może się mylę ale mam taką teorię, że dzieci, ogólnie ludzie wolą nagrody nie kary i zrobią wszystko aby ich zachowanie, działanie dało im nagrody, uznanie, uwagę, dlatego trzeba chwalić dobre zachowania i ignorować, wyjaśniać, tłumaczyć złe zachowania.

Napisałam "ignorować", bo najgorszakarą dla dziecka jest nie zwracanie uwagi na "popisy" kilkulatka, w końcu rodzic jest tutaj autorytetem i wyrocznią i to rodzic pokazuje co jest dobre a co nie.

Jejku dość tych teorii, sorki, że się tak rozpisałam- mam nadzieję, że niezbyt zawile :-))

Nie bo to nie jest metoda wychowawcza a taki maluch i tak tego nie zrozumie a ja nie bylabym zdolna uderzyć mojego szkraba

Rodzice, który biją swoje dzieci tak naprawdę wyładowują na nich swoje emocje i słabości tak uważam! Dobrze księżniczko napisałaś, że ma się wyrzuty sumienia. Ja nie na przykładzie dziecka o wyrzutach mogę się wypowiedzieć a mojego psa :) przepraszam za porównanie, ale Agatce klapsa nie dałam, a Lordowi owszem tylko raz wtłukłam i potem go przepraszałam i miałam wyrzuty, dawanie klapsów do niczego nie prowadzi.

a ja zagłosowałam na TAK. popierwsze mowa o klapsie co w moim rozumieniu znaczy KLAPS a nie bicie. Wyznaczenie granicy w sytuacji gdzie inne metody zawiodły. Druga sprawa zaznaczone było wyraźnie "bardzo niegrzeczne dzieci" czasami wlasnie jeden klaps a potem tylko straszenie nim daje murowany efekt. no i po trzecie daga napisała że chodzi o większe dzieci- jasne że nie dała bym klapsa dziecku które odbierze to tylko jako ból i nie zrozumie za co po co i dlaczego.
przytoczę moją historię. mialam około 8 lat, za każdym razem wracając ze szkoły do domu szłam z dzieciakami w okolicę takiego jakiegoś zbiornika z wodą jakieś 3/10m prostokątnego ze spadem od 0 do 2m głębokości. była w nim woda deszczowa gałęzie śmieci szkła... 100x bylo mi tłumaczone czym grozi zabawa tam, 100x zabraniane, straszyli mnie rodzice że mnie ubiją jak jeszcze raz tam pójdę. I co? dopiero lanie poskutkowało, więcej tam nie poszłam.

jestem za klapsami. Sama dostawalam od taty jak przeskrobalam cos. jego metoda wyglada tak,ze wpierw prosil mnie o cos zebym zrobila ja sie buntowalam prosil drugi i trzeci raz jak za czwartym dalej sie buntowalam zapraszal mnie do pokoju i jeszcze raz prosil a jak znowu sie buntowalam to dawal klapsa.
nie mam za zle mu tego bo nie lał mnie jak tylko cos zrobilam zle tylko wpierw probowal rozmowa to zalatwic jak nie szlo to klapsa dawal. czulam respekt do ojca.
i nie pochodze z patologicznej rodziny.
Wg mnie beztresowe wychowanie jest dziwną metodą.

a ta dyskuja tutaj jak zwykle jest dziwna. klotnie niepotrzebne. ktos jest za klapsami ktos przeciwko. i najlepsze jest to,ze nie umiecie uszanowac czyjegos zdania tylko sie klocicie.
jesli ktos chce wychowywac bezstresowo to niech tak robi.
Szanuje to

Jestem na NIE w tej sprawie! A dlaczego? Wychowywanie polega na nauce, tłumaczeniu i wyjaśnianiu a nie BICIU! Dziecko jest istotą rozumną , której można wyjaśnić , nagrodzić albo ukarać inaczej (nie za pomocą przemocy fizycznej. Dzieci to nie zwierzęta! Litości!

Nie cierpie zwierzat pod zadna postacia, jak dla mnie smierdza, slinia sie, kudlacza, sa wielkim problemem, ale jesli ktos juz chce takowe posiadac to rowniez jestem przeciwko jakiejkolwiek przemocy wobec zwierzetom, wiec co dopiero wobec dzieci..

@Dominika84, dałam taki przykład;p nigdy nie uderzyłam zwierzęcia;))

NIE bo przemoc to oznaka bezradności. Lepiej którejś mamie się zrobiło po tym jak uderzyła własne, bezbronne dziecko?
Zgadzam się z "super nianią" która powiedziała, że jeśli rodzic ma prawo bić dziecko to dziecko gdy dorośnie ma to samo prawo i nie zdziwcie się jeśli kiedyś dostaniecie wpier*** :)

ja przyznam, ze nie mam jasnego zdania na ten temat. mam niezłe pomieszanie... klapsów nie daję, ale Marcin dostał ode mnie po łapkach. i to był jedyny sposób, zeby nie ciągnął za kabel przy telewizorze. uważam, ze jak dziecko jest za małe, zeby coś zrozumieć, że np. coś jest niebezpieczne, to klaps może pomóc uchronic dziecko przed niebezpieczeństwem. fajnie będzie, jeśli moje dziecko nie będzie się wyrywać na ulicę. ale jak będzie, to nie ręczę, że nie posunę się do tej metody... mimo że nie będę z siebie dumna. czy to wyraz bezsilności? może... ale dzieci są różne, do jednych się dotrze, do drugich nie.
czytałam wiele na ten temat, wiele mi dała do myslenia książka Alice Miller "Twoje ocalone życie". a jeszcze więcej "Dramat udanego dziecka". Polecam.

a życie mi zweryfikuje poglądy...