czy moje dziecko będzie zdrowe i czy będę umiała zapewnić mu godne życie pod względem materialnym

tego ze urodze chore dziecko ze moj synek nie bedzie zdrow..... strasznie mnie to martwi i boje sie o jego zdrowie :(

Ja o dziwo nie bałam się o zdrowie córki, byłam o to spokojna, miałam przeczucie, że wszystko będzie dobrze. Martwiłam się raczej o takie przyziemne rzeczy jak to, że nie uda mi się schudnąć po porodzie (i się nie udało do tej pory), że oddalimy się od siebie z partnerem, że będziemy tak zajęci, że nie będziemy mieć dla siebie czasu co po części też się sprawdziło. Dojrzewaniem na razie się nie przejmuję, dopiero mnie to czeka

Martwilam sie o to czy synek bedzie zdrowy, czy bede dobra mama, czy moje relacje z mezem beda dalej dobre jak urodzi sie dziecko, czy sie od siebie odsuniemy - mama wychowywala nas (czworke) sama i bardzo mi zalezy zeby stworzyc dziecku pelna rodzine.

Dla mnie generalnie horror to karmienie piersią, każdy przypadek, i to naprwdę na moim podejściu do ciąz i dzieci się odbijało, dopóki nie przechhodziliśmy na mm.
Teraz to boję się tego co będzie za rok, jak oagarnę trójkę biegających dzieci, jak Ada będzie mieć rok, Antek 3 a Maniek 5 lat - nie wiem jak przeżyję te wszystkie bunty sama bez męża w domu.

Potem to już tylko obawiam się tego jak czesto po bijatykach na mieście będę ich zgarniać z posterunku :P i dziewczyn chłopaków. Zresztą całe życie z trójką jednocześnie mnie przeraża a z drugiej strony umacnia w przekonaniu, że przenigdy nie będziemy się nudzić.
O chorobach wypadkach nie myślę, bo nie lubię ściągać takich rzeczy nawet myslami, także chłopaki mają być zdrowe ( wiadome oprócz typowych przedszkolno szkolnych chorób, których nie miniemy).

Jeszcze jedyne co spędza czasem i sen z powiek, to charakter Marcelego, który jest bardzo wrażliwy, chciałbym żeby poradził sobie w życiu..

Balam sie, ze zwyczajnie nie dam rady, ze bede zla mama, ze braknie mi cierpliwosci. Poki co moje JA pozytywnie mnie zaskakuje. Daje rade.
Boje sie czy dam rade wlasnie w okresie dojrzewania, czy nie strace kontaktu z dziecmi. Chcialabym zeby zawsze wiedzialy ze stoje po ich stronie, ze chce dla nich wszystkiego co najlepsze.
No i zdrowie, jak jestesmy zdrowi to wszystko jest piekne.

Ja chyba tego żeby nic złego i strasznego sie nie przytrafiło, wiadomo równiez ciezkiej, powaznej choroby.. Mysle że z reszta sobie poradzimy :)