Ja miałam skurcze parte a nie mogłam przeć bo rozwarcie było za małe-to był mega koszmar! Trwało to ponad godzinę. Ale ja cały poród źle wspominam, nawet nie pamiętam momentu kiedy podali mi dziecko na ręce :( Chyba byłam w takim szoku bo pod koniec nie mogłam już z bólu przeć i położna się na mnie darła że uduszę dziecko. Nie, no na samo wspomnienie jest mi nie dobrze. Nigdy więcej!

Skurcze po 3 czopkach....jakaś masakra:) i momenty kiedy mówiły że już rodzę, że już za chwilkę a ja byłam zła że to tyle trwa...

okropny ból podczas skurczy,myślałam,że nie dam już rady,miałam wrażenie,że rozwali mi biodra,ból okropnie niesamowity.masakra!!! no i samotnosc,bo rodziłam w nocy i nie kazali mi juz dzwonic po męża.szycie już nie bo dostałam miejscowe znieczulenie i w ogóle nie czułam szycia!!

I porod a raczej jeszcze ciaza - pierwsza z dwoch prowokacji, ja zielona, przestraszona, bo to pierwsze dziecko, a obok na lozku babka rodzi i sie drze: ZABIERZCIE JUZ ODE MNIE TO DZIECKO, JUZ NIE DAM RADY!!! itp ;]

II porod - szycie i pozniej "wyciskanie" krwi jak lezalam po porodzie jeszcze na porodowce, bo tak strasznie mocno mi brzuch uciskala.. ;/

SKURCZE!!! Ale nie parte tylko te przed. I to grzebanie położnej tam w środku to też była makabra!!! Wtedy najbardziej się darłam.

" nie oddycha! nie ma tętna! ona nie urodzi!! szybko! vacum! dziecko umiera!" :( nawet nie czułam bólu jak mnie cięli i wpychali mi to vacum wielkości klosza od lampki nocnej do macicy

ogarniająca bezsilność po godzinie skurczów partych bez efektu. to, że mi gin po brzuchu skakał to była przyjemność, bo po 1,5 h skurczów partych w końcu wypchęłam razem z nim synka.
potem rodzenie łożyska i spawdzanie czy macica się obkurcza. myślałam że pogryzę. po porodzie na każdy ból reagowałam źle.
potem najgorszy moment, jak mój synek leżał pod kroplówką i darł się, bo płaczem tego nie nazwę, w sali gdzie inne noworodki też płakały. i nikt do nich nie przychodzil. frustracja i bezsilność, że moje dziecko jest tam samo, opuszczone. powalczyłam by dali mi go z kroplówką na moją salę. potem panika w nocy, gdy co chwila jakiś alarm w tym cholernym urządzeniu się włączał, gdy przewód z cieczą się rozłączał a glukoza tryskała po całym pokoju :/ a pielęgniarka nie przychodziła na wezwanie.

U mnie najgorsze było jak przy 4cm rozwarcia lekarz wkładał mi rękę, chwytał główkę małego i próbował go obrócić!! masakra...mąż uciekł z 3 na 1 piętro żeby nie słyszeć jak się dre! No i tak 3 razy próbowali...

kiedy powiedzieli mi że mała wciska się główką i barkiem na raz i że chyba trzeba będzie robić cc-na szczęście obyło się bez tego