Moja przyjaciółka urodziła w wieku 17 lat. To był szok dla wszystkich. Rodzice wyrzucili ją z domu, zamieszkała w domu rodziców swojego chłopaka. Trafiła z willi z basenem do totalnej patologii, gdzie nawet jeść nie miała co. Dostała przez to rzucawki i ledwo odratowali jej synka. Potem zawaliła przez to maturę i przechodziła wiele kryzysów. To była dziewczyna która wcześniej była najfajniejszą laską w szkole a przez ciążę wytykali ją palcami. Ale historia skończyła się bardzo dobrze, teraz minęło już 9 lat, ona zdała maturę, skończyła studia i spotkała fantastycznego faceta który jest jej mężem, mają piękny dom. Ona jest prawnikiem, ma odchowanego synka którego kocha bardzo. Teraz może korzystać z życia do woli i mówi mi często że dziękuje Bogu codziennie za to że stało się tak jak się stało.

Mam 18 lat w grudniu urodze córeczke :)
Postarałam sie o nauczanie indywidualne ;D Nie jestem przekonana do zaocznych. ;/ Takze ucze sie w domu xD
Rodzice bardzo mnie wspierają , sąsiedzi gratulują moje mamie młodego wieku w jakim zostanie babcia (39 lat)

Chlopak jezdzi ze mna po lekarzach , wspiera, ( nieraz odwala ale to norma u facetow).

Ja urodziłam córcię mając 18 lat, w klasie maturalnej. Mysia była planowana, a nie z żadnej "wpadki". Powiem tak, mała była i oczywiście wciąż jest moją największą motywacją i spełnieniem wszystkich marzeń. Dziecko nie przeszkodziło mi w tym aby ukończyć liceum, napisać bardzo dobrze maturę, i dostać się na studia. Obecnie jestem na pierwszym roku chemii, Ojciec Marcysi jest teraz moim mężem, remontujemy sobie mieszkanko. I nie rozumiem ludzi, którzy twierdzą że jak się ma dziecko jako "nastolatka" to to musi być jakaś katastrofa, i koniec świata. Bo dla mnie moja córcia jest całym światem i nie zamieniłabym swojego życia za nic w świecie. Ale oczywiście zdaje sobie sprawę że nie każdy ma tyle szczęścia co ja. :) Pozdrowionka dla wszystkich mamusiek :)

aaa no i dodam że moi rówieśnicy jakoś nie traktowali mnie jak jakiegoś "odludka" a wręcz przeciwnie, wydaje mi się że wszystko zależy od tego jacy otaczają Cię ludzie. :)

W moim liceum był taki przypadek że dziewczyna w 1 klasie zaszla w ciąże.Nic w tym dziwnego gdyby nie fakt ,że nikt o tym nie wiedzial oprocz jej chłopaka. NIKT . Nawet jej rodzice. W szkole chodziła z bluza z kapturem. Pojechała do szpitala bo zacząl jej sie porod . Chciala zostawic dziecko w szpitalu.Byla nieletnia (17lat) wiec powiadomili rodziców którzy w tym czasie byli na wakacjach nad morzem xD Rodzice wrócili i dowiedzieli sie dopiero gdy zobaczyli dziecko ,że są dziadkami. Dziecka nie oddała. Najgorsze jest to że przez cala ciaze nie była ani razu u lekarza !!! Bala sie po prostu reakcji rodzicow.

Ja z moim chłopakiem też planujemy dziecko - stąd taki temat. :)
A no i rzecz jasna też mam te naście lat, ale czuję się wystarczająco dojrzała do tego, by wychować i obdarzyć miłością małego człowieczka. :)

mini a ile masz lat jak mozna wiedziec?!

Zależy jaka szkoła i jakie otoczenie. Często w szkole nauczyciele wymuszają przeniesienie do szkoły dla dorosłych, utrudniają życie jeszcze bardziej. Co do reszty - nie odpowiem, bo nie wiem z własnego doświadczenia. Wiem tylko jak było w moim LO z ciężarówkami. Od razu je wywalali (niby same odchodziły, ale to było na zasadzie "jak się nie wyniesiesz to i tak nie zdasz").

Naście. :) Niebawem kończę 18 :P
A no i ja wolałabym się przenieść do LO zaocznego...

Pytałam z ciekawosci. Myslalam ze jakiejs trzynastce zachciało sie dziecka ;p bym Cie wtedy wysmiala jakbyś miała tyle . ;)
18 wcale nie jest tak mało ;D
Jestes pewna ze chcesz dziecka?! moze to glupie ze sie pytam skoro jestem rok starsza a jestem w ciazy. hmm... skonczą Ci sie wychodzenia , dyskoteki itp ;p Jak jestes pewna ze na pewno chcesz to czemu nie!? fajnie dziecko bedzie mialo z taka młodziutką mamą ;D