Mądrości prawicie kobiety :-)...

Podam Wam przykład z mojej własnej pierwszej pracy.
Jako studentka 5 roku pracowałam w przedszkolu. Uczylam dzieci od 4 roku zycia. Byl taki Rafalek , lat 4, którego rodzice zapisali na angielski. Mieli własną firmę i dziecko od pieluch miało się uczyć języka , a od szkoły podstawowej - dwóch. Chłopcu absolutnie nie odpowiadały zajęcia pomimo tego ze dzieci były w ruchu i nie były to tylko zajęcia dywanowe. Dziecko mówilo rodzicom, ze nue chce chodzić na angielski. Żadnej reakcji. Dopiero ja musiałam zaprosic ich na zajęcia, żeby zrozumieli ze ich syn byl za mały na takie zajęcia i poradzić, żeby spróbowali za rok. Nie każdy 4 latek jest gotowy na naukę języka obcego.

Dokładnie trzeba słuchać dziecka . Stwarzać okazje do probowania się w różnych dziedzinach. Adaś w przedszkolu chodził na plastyke. Lu i malować. W szkole mają byc zajęcia pozalekcyjne z plastyki i jesli będzie chciał, to będzie chodzil. Spodobał mu się pomysł z kółkiem szachowym. Z mężem uważamy, ze nauczy go myslenia logicznego i moze trochę wyciszy. Z drugiej zaś strony potrzebna równowaga czyli zajęcia sportowe. W angielski bawimy się domu:-)

Gaspodzina pisali jakie zajęcia rozwijają jakie umiejętności oraz w jakim wieku najlepiej je zaczynać. Np balet juz w wieku 4-5 lat, a robotyke ok 7 roku życia.

Adaś ma właśnie problem z przegrywaniem. Bardzo przezywa porażki. To byłby kolejny plus gdyby nauczył się, ze w życiu zdarzają się i niepowodzenia. Ja nie umiem grac w szachy. Ma umie i widać to rzeczywiście w sposobie myślenia.