Ja zaczęłam zabierać ze sobą nosidełko-w razie większego dramatu, ale szybko postanowiłam go nie używać w takich sytuacjach, bo boję się, że potem będzie jeszcze gorzej ;)

Mam spacerówkę z wózka 3w1-ale nie jest jakaś masywna, czy zabudowana kosmicznie. A jeździ na siedząco i tak też usypia, bo położyć go to mega wyczyn

a może właśnie wózek mu się nie podoba. Moja znajoma miała taki problem i podsunęłam jej pomysł aby kupiła zwykłą spacerówkę, dostała chyba nawet od kogoś i normalnie mała odrazu się zaprzyjaźniła z wózeczkiem. A może właśnie Twój synek nie chce jechac tyłem do ciebie??

mój synek lubi jezdzic we wózku,choc zdazaja sie sytuacje,że nie chce juz w nim siedzieć i wtedy albo wracamy do domku albo wyciągam go na chwilke i jak juz usmiech na twarzy wkładam go do wózeczka i jest ok :)
...może spróbuj wiatraczek mu przymocowac do wózka, mój uwielbia wszelkiego rodzaju wiatraczki :) barfdzo ładnie sie nimi bawi...sam trzyma i patrzy jak się kręci :)
...albo balonik nadmuchaj i przywiąż do rączki wózka :)
...no i jeszcze zostaje zmiana wózka...pożycz od kolezanki na chwile i zobacz jaka bedzie reakcja, bo kupowac wózek nie mając pewności czy sie spodoba to bez sensu :)
...no i jeszcze mogę doradzić jakies chrupczki czy ciasteczka na drodę :) u nas zdaja egzamin :)

Powodzenia

Właśnie dzisiaj byliśmy wspólnie z G. na spacerze i Wiktoria dała nam nieźle popalić.Spacer trwał ok.2 godzin,a może przespała niecałe pół godziny,a tak to trochę leżała,a resztę czasu ryczała.Owszem wyjmowaliśmy ją i na rękach nie płakała,a jak odkładaliśmy to z powrotem wielki krzyk.Nic z tym już nie robiliśmy,bo ile można?!Dostała smoka i w końcu się uspokoiła,ale dziś wyjątkowo był istny koszmar!

No ja nie rozumiem jak można płaczącego dziecka nie wyjąć z wózka...

Ewa z takim podejściem jak Twoje, Wasz mały szybko wejdzie Wam na głowę i będzie wszystko wymuszał płaczem. Ty na prawdę uważasz, że nie ma innego sposobu na uspokojenie płaczącego dziecka w wózku jak tylko wzięcie na ręce???? Ja tak na początku robiłam i teraz nie mogę paru metrów przejechać bez awantury... i co Ty na to??? Wyrzucić wózek??? Ja wolę wypróbować baloniki, wiatraczki i inne zabawiacze, żeby mały polubił spacery.

No to próbuj. Ja nie rozumiem i już. Możesz go również zignorować... w końcu przestanie płakać i będzie "lubił" spacery. Mój syn ma 7,5 miesiąca. Biorę go na ręce zawsze kiedy widzę, że tego potrzebuje. Jest radosny i szczęśliwy. Dla mnie to nie jest kwestia wygrywam/przegrywam z dzieckiem. Kocham go i to jest mój sposób okazywania tego.

Dlatego nie rozumiem jak można patrzeć na płaczące, zasmarkane dziecko i zamiast zrobić to czego potrzebuje, machać mu przed oczami wiatraczkami (bo widziałam takie sceny). Ciężko mi nawet patrzeć na obce dziecko, kiedy tak płacze...

Totalna skrajność-moim zdaniem. Nie ma dla Ciebie nic po środku, nie wiem skąd to przekonanie, że dziecko musi koniecznie dostać to, czego chce. To tak jak z tym nożem. Dasz mu jeżeli akurat tego zapragnie żeby nie płakał??? Dla mnie jest nie pojęte targanie 11-kilogramowego dziecka z końca lasu bo on akurat woli być na rękach, bo to nie jest jego wielka potrzeba tylko widzimisie. Piszesz w taki sposób jakbyś tylko Ty kochała swoje dziecko bo spełniasz jego zachcianki. Moim zdaniem robisz mu krzywdę. Teraz tego nie widzisz ale tak się właśnie chowa zapatrzonych w siebie egocentryków. I mówię to z pełnym przekonaniem, bo tu na prawdę nie chodzi o spełnianie potrzeb dziecka.
Kolejny przykład: Młody wpadł mi w histerię bo nie pozwoliłam mu ciągać kota za ogon. Ciężko było mi go uspokoić i też się zasmarkał i zanosił, też żal mi go było i starałam się jak najszybciej zająć go czymś innym. Co według Ciebie miałam zrobić? Poświecić kota dla woli synka??

Nie Jolcia. Napisałam, że ja tak okazuje mu swoją miłość. Ty możesz okazywać inaczej i nic mi do tego. Dla mnie to żadna skrajność. I akurat jestem głęboko przekonana, że robię dobrze. I co za głupoty z nożem i kotem. Mogę coś dziecku zabrać i dać mu coś innego. Mogę go odsunąć od kota i zająć czymś innym (jakoś nie miałam z tym nigdy problemu chociaż mam w domu i noże i koty...) I mogę wziąć na ręce kiedy zanosi się płaczem, bo jeszcze nie rozumie czemu nie może dostać tego czego chce. Co za pomysł w ogóle, żeby trzymać noże blisko 7-mio miesięczniaka? Bo nie powiesz mi chyba, że podszedł do szuflady i akurat taki sobie wybrał przedmiot do zabawy.

Egocentryk? No tak... z dziecka, które w samotności zanosi się płaczem na pewno wyrośnie pewny siebie, empatyczny obywatel...