Ja tak zrobiłam, i od 2 tygodni codziennie tylko się niepotrzebnie zadręczam. Dzisiaj jest termin mojego rozwiązania (teoretyczny). Nic się nie dzieje a ja czuję że zaraz oszaleję, jestem tak rozczarowana, i bardzo chciałabym mieć już wszystko za sobą.

Nie wiem dlaczego ale jakoś nie potrafię wyluzować z tym wszystkim.

Wczoraj przeszłąm się do sklepu na zakupy z mężem , nie dośc że mało co się nie udusiłam to jeszcze ladwo doszłam do domu. Boże! A mój brzuchol jest taki wielki że nie ma już osoby która nie zwróciła by na niego uwagi.

Idąc wśród ludzi tylko patrzę aby ktoś mnie w  niego nie uderzył, wszędzie pełno dzieci biegających i nie patrzących przed siebie, ludziska z tymi wózkami łażą i obijają się o mój wózek, a ten o brzuch. Paranoja!

Do tego w ostatnich dniach zatrzymuję tyle wody w organiźmie, że wyglądam gorzej jak słonisko. Ostatnio przeszłąm sie do znajo,ych, jak weszłąm i zdjęłam buty to tak wychodząc już nie mogłam ich spowrotem na nogi włożyć.

Jednym zdaniem mam dość! I wiem że dłuuugo nie namówi mni emój T na następną ciążę. Chcę odpocząc, znów poczuć się silną i młodą kobietą. Jak kiedyś.

Jestem taka zmęczona ;(((