Koleżanka z forum poruszyła temat na który już parę dni temu miała napisać na swoim blogu, a mianowicie karmienie piersią.

Myślałam, że będzie łatwiej Nie wiem, chyba nie umiem podawać cyca małej. Na początku miałam nawał, w ogóle córcia źle chwytała cyca, "przygryzała" mi brodawki, płakałam z bólu i karmiłam. Pomogły mi jednak osłonki i nie poddałam się. Karmiłam dalej.

Położna środowiskowa jak zobaczyła moje cycki to się prawie przeżegnała, powiedziała, że mam tyle pokarmu, że  z powodzeniem mogłabym wykarmić sześcioraczki nawet. Dlatego tym bardziej chciałam karmić malutką piersią skoro aż tyle tego mleka mam. Jednak znowu pojawiły się problemy - dostałam parę dni temu zapalenia. Nie wiadomo skąd, nagle gorączka, ból w piersi i ogółem osłabienie.

Ale na drugi dzień minęło, ściągam nadmiar pokarmu i karmię dalej. Jednak i mi i małej idzie to opornie... Denerwujemy się obie, ona chyba jeszcze bardziej... Często nie potrafi złapać cyca, muszę chwytać go pod dziwnym kątem żeby złapała brodawkę w usteczka, ręce mi przy tym niemiłosiernie cierpią bo Maryśka potrafi ssać tak godzinę. Je, je i je, potem zasypia na pół godziny i woła jeszcze. Ja już wyczerpana biorę ją na ręce i dalej, ten sam manerw, kładę się w końcu z nią do łóżka żeby ręce mi odpoczęły, daję lewego cyca który boli, ale jest oklapnięty jak by było mniej w nim mleka. Trudno, muszę dać znowu prawego bo lewy ma w ogóle płaską brodawkę. Ech i tak w kółko Macieju. Zastanawia mnie jak niektóre kobiety dają radę karmić miesiącami a nawet latami...chciałabym mieć tyle sił i cierpliwości.

Czuję się jak wyrodna matka przez to, że coraz częściej myślę o przejściu na butlę. Czy to złe? Chciałabym chociaż 3 miesiące karmić Marysię moim mlekiem. Ale tu z drugiej strony zaraz powrót na studia, nie wiem jak to pogodzę.

Nie wiem. Załamuję mnie cała ta sytuacja...

Moja mama miała te same problemy ze mną i moją siostrą. Mówiła, że z żalem, ale przeszła po dwóch tygodnia na mm bo nie dawała sobie już rady...nie wiem czy nie pójdę w jej ślady chociaż tak bardzo chciałabym wytrwać i nauczyć się z Małą tego karmienia i jedzenia...