Aniu, chyba każda z nas ma chwile w których jest pewna, że będzie mogła góry przenosić i chwile zwątpienia i strachu. W końcu całe życie nam się zmieni po urodzeniu naszych kochanych Maluszków.

witam. ja już na końcówce ciąży i teraz to już tylko czekam aż nasz synek postanowi wyjć. a czy sie boje tego co będzie później? no pewnie że tak!to też moje pierwsze dziecko i mimo iż pomagałam w opiece mojej bratowej nad dwójką dzieci to jednakteraz cała odpowiedzialność spadnie na mnie, no i oczywiści na mojego męża.. mam obawy jak każda nowo upieczona mama.. boję się czy bebe w stanie rozszyfrować potrzeby mojego dziecka i td.. bede sie starała robić to najlepiej jak potrafię ale każdy tym bardziej na począyku popełnia błędy.. także trzymaj się dzielnie i myśl pozytywnie a wszystko się ułoży. daj sobie trochę czasu a zobzczysz że wszystko się ułoży pozytywnie!!!!!

Hej nie martw sie ze masz takie mysli, chyba kazda przyszla mamuska ma takie obawy. Jesli chodzi o mnie jestem pozytywnie nastawiona do roli mamy, sa wsrod mnie osoby ktore napewno mi pomoga wierze ze ty tez masz wsrod siebie takie osoby. Napewno damy rade mysle ze jak dzidzius sie pojawi zapomnisz o swoich obawach jak tylko wezmiesz je na rece:) Trzymaj sie bedzie si:)

hej nie matww sie bedzie dobrze ja urodzilam pierwsze dziecko jak mialam 21 lat i bylam kompletnie sama tzn wychowywalam sie bez mamy ,moj maz pracowal wiec duzo czasu niemial a mamy corke wiec bal sie zeby jej nic niezrobic niechcacy ,bo mowil ona jest taka malutka a ja mam takie duze rece wiec odposcilam mu. a tez sie balam poszlo mi tak mysle wspaniale ,bo mam super corke i juz niedlugo bede miala drugia dzidzie .Wiec glowa do gory ,pozdrawiam

 nie martw się twoje obawy odejdą gdy tylko dostaniesz maleństwo na rece , sama najlepiej bedziesz wiedziała co jest dobre dla twojego bobaska, zadziała twój instynkt macierzyński, głowa do góry

ja sie boje.... zostalam sama z malenstwem.... jeszcze nie urodzilam....   ale mam obawy czy bede dobra mama;(    niestety tatus malenstwa nas  nie chce...  kazal usunac...

Boje się , mamuśka moja mi tłumaczy że mam na kim polegać i ona zawsze mi pomoże... tak szczerze to licze na nią bo ja to nie wiem co i jak...

Hmm czasami tak sobie myśle czy poradze sobie ze wszystkim nigdy nie miałam styczności z małymi dziećmi...Ale podobnie jak migotka moja mama mi pomorze myśle też że z czasem się wprawie.

oj to chyba kazda z nas ma takie mysli...czasami siedze i sie zastanawiam jak to bedzie, czy bede wiedziala co poczac gdy maluszek zacznie plakac, co zrobic jak bedzie miec kolke...ale co tam jestesmy babeczkami poradzimy sobie:-D

ja jestem pozytywnej myśli :)