Ja miałam możliwość karmić tylko dwa tygodnie ale karmienie cyckiem w moim przypadku to był hardkor :D

hahah kiedys też chcialam to tu napisać :D Juz tyle sie przy tym nawkur... oczywiscie nie na dziecko ale na ten bol na to ze trzeba dbac zeby nie zawialo, na ten bol na to ze na brzuchu nie mozna sie polozyc, juz nie mowiac o tym ze kapie z ciebie jak z kranu... A jeszcze mialam zapalenie piersi to juz w ogole mialam dosc. I mojemu caly czas mowilam ze nie dosc ze my rodzic to jeszcze mamy karmic i natura to ich powinna obdarowac biustem. :D :D zarty zartami ale teraz juz jest w miare w porzadku :D ale poczatki to byl czad.

Trochę silnej woli i samozaparcia i daję się radę. Ja przez jakieś pierwsze 6 tygodni się zastanawiałam czy nie zrezygnować z karmienia piersią, bo pierwsze 2 tygodnie to były tortury z popękanymi sutkami etc a kolejne mała cały czas wisiała na cycku, na chwile nawet odejść nie mogłam, praktycznie przez 70% dnia robiłam po prostu za cycek z mlekiem xD Ale taki maluszek po prostu potrzebuję bliskości i ssanie go uspokaja, to nie zawsze znaczy że dziecko się nie najada.

Ja co prawda karmiłam tylko miesiąc, ale był to cudowny czas. Początki to katorga. Ból, nerwy i obawy, czy dziecko się najada. Ale z czasem to przechodzi i karmienie staje się przyjemnością :) brakuje mi tego bardzo.

A może Nali chodzi właśnie o szacunek za to, że zaczęło Wam się w głowie, za to, że macie na tyle silną wolę ? :)

Ja również podziwiam mamy które karmią piersią :)