niestety icaria samo zycie ,gdybys nie musiala to do pracy bys nie wracala , ale napewno wynagrodzi tomie jani te ciezkie dla mamy chwile rozstania powodzonka

bidulko, badz silna. wiem ze to przykre jak ominal cie w sumie najwarzniejsze chwile w zyciu twoim i twojego malenstwa ale niestety tak musialo byc i musimy pogodzic sie z losem. napewno bedzie jeszcze wiele wspanialych chwil ktore ciebie nie ominal. zycze ci tego z calego serca:)))

jeszce dużo przed Tobą.matka dosrzega częsciej takie słodkie drobnostki u dziecka niz ojciec,tym bardziej kiedy przez przymus pracy spędza z nia mniej czasu.będą jeszce ząbki,które napewno odczujesz,raczkowanie,nauka chodzenia.to napewo Cię nie ominie.dziecko to taki mały cud istnienia:) ja teraz ide do pracy.mały zaczyna chodzić,kilka ząbków mam juz za sobą. i mam nadzieje że NAM MAMOM  przez prace przewinie się między palcami mniej "nowości" związanych z wyrastaniem naszych pociech:* głowa do gory

Cholerka... Jestes cudowna mamuska swojej Pyzy i przesadzasz... Twoja Niunia kocha Cie, kochac Cie bedzie... Jestes jej Jedyna Mamuska, jedyna ktora ona moze tak pokochac i ktora tak ja kocha... i Jestes Wielka dziewczyno... bo przeciez nie wrocilas do pracy, zeby uciec przed dzieckiem... Byloby tak, nie mialabys takich rozterek...

A ja siedze w domu i karmie pelnoetatowo... i co? Moje najmlodsze dziecie tez usmiechnelo sie najpierw do Taty... i pierwsze to powiedzialo... Khrokodik (krokodyl)... a nie Mama... wrr... potem przyszlo slowo Papa... a slowa Mama za cholere nie moge sie doczekac... A kto skacze cala dobe dookola krasnala? No ja... :D:D:D 

Icaria matki niestety muszą stawać teraz przed takimi wyborami - praca albo siedzenie w domu z dzieckiem... ja miałam to szczęście, że mogłam zostać w domu ale po jakimś czasie zaczęłam mieć takie myśli w stosunku do mojej kariery - że omija mnie teraz najlepszy moment w pracy itd. a siedzę z dzieckiem w domu (to był etap jak dziecko było chore a ja 24/24 siedziałam zamknięta w domu) Teraz wiem że wygrałam los na loterii, że mogłam spędzić z moim synkiem tyle czasu i mieć dla siebie te pierwsze razy...

Nic się nie martw, dużo pierwszych razów swojej gwiazdy będziesz świadkiem ... 

takie zycie mamy:)albo siedzisz po pachy zajeta w robocie albo urobiona w domu przy garach i pieluchach:D nod czega sa weekendy zeby nadrabiac:D

Taka jest rzeczywistość w naszym kraju:-(( Matka staje przed wyborem który nie jest sprawiedliwy "praca lub dziecko"- bo wiele z nas gdyby nie musiało nie wróciło by do pracy chociażby w I-szym roku życia a ja uważam że conajmniej do trzeciego. Rząd powienien gwarantować jakieś pieniądze dla kobiet wychowujących dzieci -bo jest to przecież nie tylko zajmowanie się dziecmi ale też, gotowanie, pranie....i choć na pewno nie da się przeliczyć tego na pieniądze to chodzi tu jeszcze o miejsce pracy którego niestety po urlopie wychowawczym wiele z nas by nie miało.

Ja jeszcze do pracy nie wróciłam- mój błogi czas z dziećmi skończy się od 1go września kiedy to będę musiała pójść do przedszkola i będę zajmowała się ok.25 dzieciaczków i choć bardzo ta pracę lubię-to sen z powiek spędza mi fakt że w tym czasie moim dzieckiem będzie sie zajmowała zupełnie mu obca kobieta- a co ja mogę na to poradzić???jeżeli nie wróce od września nie będę miała przedłużonej umowy (która kończy się  31 sierpnia) a dyrekcja będzie musiała zatrudnic kogoś na moje miejsce więc po wychowaczym nikt nie zagwarantuje mi miejsca- tym bardziej ze jest to mała miejscowosc a znalezienie pracy graniczy z cudem;-((( taki nasz los matek polek.