jets pieknie, słonecznie, bajecznie, polska złota jesien, liście szuraja pod stopami, pod kołami wózka, a mnie jakoś tak zmęczenie dopadło, może po wczorajszym mega sprzątaniu, myciu okien itd. a może to samotność, czy mozna być samotnym mając dziecko -  ano mozna... mąż daleko, nie wiadomo kiedy zjedzie... już mija 3 doba, już wykonałam z 5 telefonów do znajomych, ale co - kazdy pracuje, gdzies wyjeżdza, robi cos koło domu, nie ma czasu, nie ma chwili wolnej,nie rpzyjdzie, nie rpzyejdzie, a bo za późno, a bo za daleko, a bo sie nie chce, bo tysiąc innych powodów, a ja odkąd tu zmaieszkałam przed ciąża jeszcze... czuje sie smaotna, wyrwana ze swojego wielkiego miasta, taka sama samiutka, czekająca przy oknie na męża teraz dodatkowo z córka w ramionach... ona jeszcze jest malutka... czekam na dni, az usiądziemy razem porozmawiamy, pogotujemy, popieczemy, cos porobimy lub chocby razem pooglądamy telewizje, wmieniając poglądy, keidy to będzie... samotnośc mnie sprowadziła na to forum