hej ho to ja kubuś poturlajmy się! liczby kształty i muzyka cały cały dzień !!!!!!!!!!! milion razy dziennie to słyszę :) 

! za duzo myśli w głowie i potem świrujemy echh ;/  trzymaj się !

Bardzo mi miło :)

Wiesz, większość ludzi nie wie dokąd zaprowadzi ich dana droga, ale wiedzą dokąd chcą dojść. Mi się czasem wydaje, że nawet tego nie wiem. Póki co cała jestem czekaniem.

Coś w środku mówi mi, że nawet jak będziemy już wszyscy razem, bedę się wciąż umartwiać, tylko czymś innym, zawsze coś sobie znajdę. Taki chyba mam charakter:(

Nie pal! Bo szczelę po łapkach! Ja ładnych parę lat temu dokonałam złego wyboru, całując papierosa i teraz nie umiem się od tego uwolnić.

No starość jak cholera

Masz rację. Mówią, że jeśli nie da się czegoś zmienić - trzeba to polubić. Tak daleko oczywiście nie mam zamiaru iść, ale akceptacja to dobry cel na początek. Potwór wytresowany jest łatwiejszy do współżycia, ale zawsze pozostaje on potworem.

Będę starać się skupić na szczęściu.

Rozmawiałam ostatnio z przjyaciółką i powiedziała mi coś fajnego, co mam zamiar wziąć sobie doserca. Otóż: nam się wydaje, że szczęście zawsze musi kosztować, wiązać się z przysłowiowymi łazami, potem i krwią. Sądzimy, że na szczęście trzeba zapracować i to ciężko, nie dopuszczamy myśli, że może ono byćź od tak po prostu, za darmo. Jak idzie coś zbyt łatwo wzbraniamy się bojąc się, że to nie prawda, bo nic nie jest takie proste. I t jest błąd. Powinniśmy chłonąć to dobro jakie płynie ze świata.

Mam zamiar się tego uczyć.

a ja na zmianę z tym

http://www.youtube.com/watch?v=3sbm_Pcbcw8

Będę ćwiczyć wygrzebywanie kamyczków z ciemnej jak noc ziemi.

Ps. tak mi się przypomniało, że jak byłam dzieckiem to naprawdę zbierałam kamienie. Wszyscy się dziwili dlaczego to robię, a ja uważałam, że są piękne

Przykro mi Justynko, że Ci ciężko - pamiętaj, że jesteśmy silne, tyle przeszłaś, więc i teraz dasz radę. Mam też nadzieję, że to nic poważnego i dziewczyny szybko wyzdrowieją  Odliczam i odliczam, aż dziw, że w liceum ledwo ciągłam z matmy, a teraz tak mi dobrze idzie

Czytałaś książkę "Zaślubiny patyków" Carrolla? Nie wiem czemu mi się tak skojarzyło jakoś z tymi kamieniami.

"Ilek­roć w twoim życiu wy­darzy się coś nap­rawdę is­totne­go – gdziekol­wiek byś była – poszu­kaj naj­bliższe­go pa­tyka i na­pisz na nim tę oko­liczność i datę. Zbieraj pa­tyki, dbaj o nie. Nie po­win­no być ich zbyt wiele. Co parę lat sor­tuj je, od­dzielaj wy­darze­nia, które zacho­wują ważność, od tych, które ją tracą. Wiesz o co chodzi. Resztę wyrzuć. Kiedy się zes­tarze­jesz, roz­cho­rujesz al­bo będziesz pew­na, że zos­tało ci mało cza­su, zbierz wszys­tkie w wiązkę i spal ją. Do­konaj zaślu­bin pa­tyków."