Ciężko idzie nam ćwiczenie,  ale dzisiaj wpadł mi do serca mały promyczek słońca.  Udało się nam z klockami. Pani psycholog kazała nam ćwiczyć układanie wieży z klocków.  Do tej pory mały raczej nimi rzucał, a dziś zaczął ładnie układać.  Dwa klocki to nie problem, uklada z trzech, a raz nawet udało się z pięciu.  

Picie z kubeczka też idzie lepiej. Jedyne co ciężko nam opanowac to pokazywanie w książeczkach paluszkiem. Jak się Stachowi zachce to czasem coś pokaże,  ale nie widzę specjalnego zainteresowania.

Jednak tak jakoś mi cieplej na sercu.

Trzymajcie kciuki..

I tak sobie wymyśliłam,  że mały zaczął się bujać odkąd przestałam go usypiać na rękach, może brakuje mu kołysania i bliskości...