Mój mąż znowu wyjeżdza na 3 tygodnie. Miał jechać w poniedziałek, a okazało się że musi w niedzielę popołudniu. I mi źle, bo niby to tylko pół dnia wcześniej ale nagle do mnie dotarło, że zostały nam tylko dwa dni. I to nie na cieszenie się sobą ale pakowanie, szykowanie, dopinanie ostatnich spraw. A potem zostanę sama z dzieciakami, problemami, zaprowadzaniem Kuby do szkoły, odrabianiem lekcji, marudzeniem dzieciaków, pobudkami nocnymi i takie tam. Z życiem. I mi smutno :(

Ciężkie to życie ciężkie.