Dzisiaj kończę piąty tydzień. W sumie wszystko jest w porządku i jak do tej pory... odpukać... nie ma powodów do zmartwień. Ja jednak płacze kilka razy dziennie i to bez większego sensownego powodu. Nawet na reklamach telewizyjnych

Mojemu mężowi porządnie dostało się wczoraj za to, że powiedział, że teraz od tego ciągłego odpoczywania wysiedzę kanapę i będziemy musieli kupić nową. Żart był głupi i moje hormonki posto z mostu wycisnęły tony łez i długą przemowę o tym jak on nie ma pojęcia przez co ja przechodzę

Zaczęłam też czytać książki dla oczekujących mam. Kurcze ile tam strasznych rzeczy piszą!!! Że jedna na 5 ciąż ulega poronieniu, że w wieku 30 lat prawdopodobieństwo zespołu Downa jest jak 1:1000, a innej wady genetycznej jak 1:385, że jest tyle różnych bakterii które powodują uszkodzenia płodu... i w ogóle różne straszne rzeczy.

No i znowu zrobiło mi się smutno... Tak bardzo bym chciała żeby wszystko było w porządku z moim maleństwem.