Mam podobne odczucia. A nawet obcy ludzie np. Dopiero co poznani w nowej placowce twierdzą że jestem zbyt perfekcyjna i za dużo od siebie wymagań, ze jestem przeciazona i nie mogąc zrealizować celow dołuje sie i tracę radość życia oraz cala energię na ciągle próby osiągnięcia ideału. Bezsens. Z drugiej strony wszystko mnie przytloczyło. Najbardziej wieczne choroby i urazu. Dopiero co leżała 6 tyg ze skrecona noga. Boże. I Angiby co 2-3 mies... najgorsze jest to że choćbym chciala drugie dla Ali to ja tego zdrowotne nie udźwignie

Kajtusia kochana. Pod twoim pytaniem do Agawity zamieściłam wpis przeczytaj, odnośnie twoich angin. Rozumiem że Dołuje cię to wieczne chorowanie, a z tego co mi się wydaje, że taki charakter wciąż niezadowolony z siebie też sprzyja chorowaniu, bo jednak jak człowiek zadowolony, mający satysfakcję z siebie to więcej endorfin wydziela j łatwiej radzi sobie ze stresem i mniej choruje a tu odwrotnie.trzymja się kochana. I koniecznie przejdź się do laryngologa! :* 

Tak Szoszanko.na.pewno.to.samo gdzieś tam się napedza niestety negatywnie... może nawet powinnam poszukać psychologa...

Szoszanko zawsze lepiej sie robi jak sie wygada to co gdzies tam zalega:) Co do spania to ci poradze abys wieczorem wypila sobie melise i o tej 22 rzucila wszystko i sie polozyla do lozka. Nie ze a bo jeszcze to zrobie i to i tamto. Jutro tez jest dzien a roboty nigdy nie przerobisz Kochana. Sprobuj:) Co do nauki to jest tak ze nawet jesli kazda sytuacja z Dorotka jest inna to i tak sie ciagle uczysz. Nie analizuj ciagle minionych sytuacji co ci to da?:) jestem pewna ze jestes super mamusia i to ze czasem zaniemowisz na to co ci Dorotka powie nie zmieni tego faktu. Dzieci sa bardzo madre i ich rozumowanie jest czasem baaaardzo zaskakujace - stwierdzam tona podstawie swego doswiadczenia:)

Ja mam tak samo :) ja znów męczę się sama ze sobą i tym że narzucam sobie robienie wszystko perfekcyjnie,mam pretensje do domowników że mi w czymś nie pomagają ,a jak już pomagają to myślę sobie że itak muszę poprawić bo przecież ja to robię lepiej- itak koło się zamyka .  Czasem spojrzę na swoje życie z boku i myślę sobie kurcze mam super,doszłam do wielu rzeczy sama jest pięknie ,postanawiam odpuścić sobie tę perfekcyjność- bo przecież nie muszę być idealna,mam cudnego męża ,cudne dzieci , cudne mieszkanie, materialnie stabilni . To przyjdą takie chwile kiedy jestem niezadowolona z niczego, wyrzucam sobie że mogłabym być lepszą mamą ,żoną . Dom może powinien być jeszcze czyściejszy , może jeszcze coś powinnam ... Myślę że to z dzieciństwa gdzieś wyniosłam. Gdzieś tam był problem że chciałam być zawsze naj dla mojej mamy a nie byłam ,tak mi się wydawało. A może kiedyś rodzice mieli problem z okazywaniem uczuć i ci bardziej wrażliwsi jak ja odczuli to bardziej.I odbiło się na tym że ja ciągle dążę do perfekcji ( a przecież nie muszę bo nikt mnie nie ocenia ) Ale dziś mam taki dzień ,że pije którąś kawkę z kolei , nic nie robie ,leniuchuje i dobrze mi z tym . 

Od lutego nie pracuje bo ciąża zagrożona i l4,teraz macieżyński i mam za dużo czasu. Jak pracuje to mniej się przejmuje bałaganem w domu, to czy jestem idealną mamą,żoną -nie skupiam się wtedy na tym. Więc pewnie jak wrócę do pracy,to znów będę padać na pysk po pracy i po przyjściu do domu jak zobaczę kurz na podłodze ,bałagan w domu to nie zrobi to na mnie wrażenia . Dziś latam ze szmatą po domu jak bym w muzeum była. I po co ,jutro też jest dzień .