Zależy jak bardzo chciałabym dziecko , czy czulabym się na siłach i ike by było to "bez szalu". Jeśli musiałabym się zastanawiać czy mi starczy do pierwszego to bym poczekala . Jeśli mogłabym żyć tak jak do tej pory to bym nie czekała. Ale ogólnie decyzja o kolejnym dziecku jest trudna...

Ja wybralam opcje 1 bo pracy przy Tymku i tak nie moglam znalesc... Nie mialamxperspektyw na nia a wiem ze bysmy sobie finansowo poradzili... Po prostu wole tak odchowac dwpjke i na spokojnie zajac sie swoja kariera zawodowa w miedzyczasie planuje prawko zrobic bo bez tego ani rusz... A jakbym czekala na przedszkole tymka jego xhorowanie i umowe to moglaby ta roznica miedY dziecmi byc nawet wieksza niz 5, 6 lat;p

Ale znowu patrząc tylko na kwestie materialna decyzję o dziecku można odkładać w nieskończoność. Bo to , że dziecko pójdzie do przedszkola nie znaczy że znajdziesz pracę lub Twój partner jej nie straci. Przy starszym dziecku są też większe wydatki. Więc zakładając że chce bardzo i sam radę z 2 małych dzieci to opcja nr 1

Dopisałam jeszcze pewną drobną uwagę.

Ja w zamyśle w ogole nie planuje drugiego dziecka, oczywiscie decyzja razem z mezem. Oczywiscie nie twierdze ze za 5-6 lat nie zmienię zdania. Jeżlei z pracą jest u was łatwo to najlepiej odrazu, odchować i "miec z głowy"(tak brzydko powiedziane) i potem szukac pracy i już zostac do końca. Jeżeli wiesz że dacie rade z dwójka to  mysle nie ma na co czekac zwłaszcza jezlei planujesz i chcecie drugiego. Ja osobiscie wiem po sobie że im dłużej się zwkleka tym bardziej się nie chce a jak dojdzie do tego praca to juz na drugie nie wiem czy w ogole się zdecyduję. Zaznaczyłam opcje druga ponieważ ja jestem w trakcie szukania pracy, jest trudno, drugiego dziecka nie planuje a jak los zadecyduje to może juz na stałej pracy bedziemy mieli kolejne jak los lub sami zadecydujemy. Jeżeli czujesz że to twój czas, was czas na drugie to nie zwlekaj jeżlei nie to nie rób nic na siłe..szukaj sobie pracy a reszta na pewno z biegiem czasu sie rozwiaze sama

Wybrałam opcje 1. Różnica miedzy moimi dziecimi będzie 3 lata. Z tym, ze mi macierzyński sie należy bo mam zatrudnienie. Ale teraz nawet niepracujące mamy bedą pobierać zasiłek macierzyński przez rok.

zaznaczyłam 1 bo mniej więcej tak sytuacja wyglada u mnie, tylko różnica między dziećmi miała być ok 2,5 roku a bedzie ok 4lata i 4 miesiące, nie zawsze wychodzi tak jak się planuje, my o drugie dziecko musielismy trochę powalczyć...

stabilna sytuacja materialna i praca sama  w sobie jest dla mnie ważna, mała róznica wieku wcale nie gwarantuje że w przyszloci dzieci sie będą dobrze rozumiec.

Szczerze to czekała bym aż. Los sam zadecyduje. Pracy bym szukała. Dziecko posłał do przedszkola i specjalnie się nie zabezpieczają. Zobaczysz czy akurat zajdziesz od razu czy nie. Podobne mam zdanie o sobie. mam jedno dziecko i nie śpieszno mi do kolejnej ciazy. Nawet pracuje mała. Ma nianie. W pracy jest b ciężko i nie czuje stabilizacji stąd żadna pewność umowa nie daje gwarancji zatrudnienia. Wiec specjalnie się ani nie staram ani też nie unikam tematu. Co będę to będzie. Fulda plusy i minusy zarówno posiasania jedynka jak i więcej dzieci.

Ale co do posiadania drugiego dziecka to nie jestem zbyt chętna gdyż właściwie na mnie wszytsko sp ada a problemów nielisny po drodze trochę i dla mnie priorytetem jest zmiana pracy na lepszą. Odchowanie małej i ponowne zajecie się sobą tzw popraw a relacji z m i więcej czasu dla siebie